Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

„Cały rok chcę być z tobą”


Rafix Zet

Rekomendowane odpowiedzi

Cały rok chcę być z tobą,
Chcę cię mieć obok siebie.
Cieszyć się twą osobą,
Niczym słońcem na niebie.

W oczach twych się przeglądać,
Głosu słuchać twojego,
Patrzeć jak się uśmiechasz,
Żyć nie mogę bez tego!

Lecz ty jesteś ulotną,
Jak ulotną jest chwila
I odchodzisz tak nagle,
Jak się nagle zjawiłaś.

I choć proszę cię bardzo,
Łez wylewam kałuże,
Ty opuszczasz mnie znowu,
Nie chcesz zostać na dłużej.

Twe odejścia powroty,
Chwile ze mną spędzone,
Od pór roku niestety
Są uzależnione.

W każdej pory początku
Wiem, że znów cię zobaczę.
Każdej pory zaś koniec
Mówi mi, że cię stracę.

Wiosną do mnie przychodzisz
Jako kwiatek pachnący,
Swym zapachem zapraszasz,
Bym cię szukał na łące.

A gdy jestem już blisko,
Tajne dajesz mi znaki
Do mych dłoni się tuląc
I zostajesz dopóki –

Twoja główka niewinna
Płatków wszystkich nie zrzuci,
By za rok jako kwiatek
Znowu do mnie powrócić.

Latem do mnie przychodzisz
Jako motyl wesoły.
Skrzydełkami uderzasz,
Bym twe ujrzał kolory.

A gdy jestem już blisko,
Tajne dajesz mi znaki,
Na ramieniu mym siadasz
I zostajesz dopóki –

Ze swych pięknych skrzydełek
Barwy całej nie zrzucisz,
By za rok jako motyl
Znowu do mnie powrócić.

W jesień do mnie przychodzisz
Jako listek złotawy,
Lekko tańcząc na wietrze,
Chcesz bym podniósł cię z trawy.

A gdy jestem już blisko,
Tajne dajesz mi znaki,
W moje włosy się wplatasz
I zostajesz dopóki –

Wiatr cię w włosów nie wyrwie
I znów w trawę nie rzuci,
By za rok jako listek
Znowu do mnie powrócić.

Zimą do mnie przychodzisz
Jako płatek śniegowy,
Blaskiem swoim zapraszasz
Mnie do wspólnej zabawy.

A gdy jestem już blisko,
Tajne dajesz mi znaki,
Na policzek mój skacząc
I zostajesz dopóki –

Twoja główka wesoła
W kroplę się nie obróci,
By za rok jako płatek
Znowu do mnie powrócić.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @liwia Trochę pesymistyczne. Popatrz w niebo. Dzisiaj włoskie barwy!
    • Pewien japonista z Tobruku zrobił sobie straszliwe kuku dokonał kastracji, bo w swej alteracji pomylił  sudoku z seppuku.
    • @violetta   Proszę więc pojechać jako przymusowy robotnik na sezonową pracę do Niemiec - tam potrzebują rąk do pracy.   Łukasz Jasiński    @violetta   Większość państw (głosowanie w Organizacji Narodów Zjednoczonych) otworzyło drogę Palestynie do członkostwa w wyżej wymienionej organizacji międzynarodowej, przeciwko głosowali: Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, Niemcy i Ukraina - wstrzymali głos i tym samym maska opadła, Polska, oczywiście: głosowała za Palestyną, otóż to: Izrael gówno ma do powiedzenia, a teraz ambasador Izraela szaleje z pianą w ustach i atakuje Polskę, to nic innego jak ingerencja w wewnętrzne sprawy Polski - minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski powinien publicznie mu odpowiedzieć:   - Persona non grata!   Jest to jednocześnie dowód na to, iż w razie sporu z Przedsiębiorstwem Holokaustu, który żąda od Polski 300 miliardów dolarów, to: Polska zażąda od Niemiec 10 bilionów dolarów - większość państw zagłosuje za Polską.   Nie, proszę pani, gardzę lenistwem, a pani nie musi wiedzieć - co robię - moje życie to moja prywatna sprawa.   Łukasz Jasiński 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      To bardzo typowe dla większości introwertyków. Ja teraz też rzadko korzystam, chyba tylko po to by załatwić jakąś sprawę. Zdecydowanie należę do plemienia piszących, choć nie zawsze tak było. W czasach przed internetowych potrafiłem rozmawiać przez telefon stacjonarny po kilka godzin codziennie. Niestety oznaczało to ogromne rachunki.   Potem przerzuciłem się na pisanie w sieci, bo to była wtedy jedyna forma, coś nowego i fascynującego, końcówka lat 90tych. I tak już zostało do dziś, choć przecież teraz można i audio i video i konferencje kilku osobowe. Są ogromne możliwości kontaktów bardziej sensorycznych od pisania. Może się kiedyś zainteresuje jak mnie ktoś przymusi "siłą" lub skusi wdziękiem.   Takie coś i to i mnie by się podobało. Czasem niektórzy ludzie tak robią wobec mnie, Ci bardziej wrażliwi i empatyczni. Ja też jakbym miał zadzwonić do kogoś to  bym wcześniej uzgodnił pisemnie kiedy i o czym.     Tych reguł zachowań było naprawdę sporo, bo inne obowiązywały w salonie, a inne na wycieczce do lasu (bardziej swobodne). Dzieci uczyły się i praktykowały  od najmłodszych lat. Wiadomo jednym to wychodziło bardziej gładko, naturalnie i swobodnie, a ci mniej zdolni byli jedynie dobrze ułożeni i trochę sztywni. Nie ma się co oszukiwać, iż damy preferowały tych bardziej szarmanckich przy porównywalnym statusie finansowym.   U nas w rodzinie coś z tego zostało, choć z każdym pokoleniem coraz mniej. Babcia miała poglądy lewicowe i do tego całego arystokratycznego szlifu miała stosunek krytyczny. Można powiedzieć, że była młodą zbuntowaną damą z wyższych sfer, kanapową przedwojenną socjalistką, współczującą klasie robotniczej z pozycji pięknej wilii z ogrodem na Żoliborzu wypełnionej liczną służbą. Z kolei mama była zakochana w arystokratycznym świecie swojej babci i tak starała się mnie wychowywać.   Chciał nie chciał na mnie wypadła kontestacja, zatem buntowałem się ile fabryka dała przeciw tym dziwacznym manierom panienek z pensji i to dość skutecznie. Z drugiej strony te wszystkie mamy koleżanki 80+ i 90+ z dobrych domów z fortepianem ile razy mają ze mną okoliczność, to potem przed mamą tonął w pochwałach jakiego to ma miłego, grzecznego, szarmanckiego i dobrze wychowanego syna, jakich się już dziś nie spotyka.   Zatem wychodzi na to że coś jeszcze ocalało z tamtych czasów wbrew moim buntowniczym staraniom, całkiem bezwiednie. Dla mnie dość zabawny jest ten pokoleniowy przeplataniec. Nauczony doświadczeniem rodzinnym patrzę na to z dystansem i lekkim ironicznym uśmieszkiem.
    • @Amber pamiętam całkowite zaćmienie słońca z początku XXIw. Mieliśmy spawalnicze szkiełka do obserwacji, zmienił się kolor światła; środek Warszawy, samo południe. Znam ten niepokój.  Wyobrażam sobie, że podobnie czują zwierzęta, pierzchając od sunącego balonu na niebie, który gwałtownie zakrywa im słońce. Ale latamy, a życie toczy się dalej. Pozdrawiam, bb  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...