Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pod rozłożystą gruszą,
w cieniu i chłodzie.
Siedzę i odpoczywam,
we własnym ogrodzie.

Wiatr swym powiewem
lekko mnie smaga.
A piękna aura,
refleksję wzmaga.

Siedzę i patrzę,
świat obserwuję.
Za to, co widzę,
Bogu dziękuję.

Podziwiam kwiaty
i ptaków brzmienie.
Spadanie liści
i drzew cienie.

Podziwiam wschód
i zachód słońca.
Podziwiam tęczę
i to bez końca.

Wszystko, co widzę,
duszę raduje.
I wszystkie smutki,
rekompensuje.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...