Pod gruszą

[Duks]

Pod rozłożystą gruszą,
w cieniu i chłodzie.
Siedzę i odpoczywam,
we własnym ogrodzie.

Wiatr swym powiewem
lekko mnie smaga.
A piękna aura,
refleksję wzmaga.

Siedzę i patrzę,
świat obserwuję.
Za to, co widzę,
Bogu dziękuję.

Podziwiam kwiaty
i ptaków brzmienie.
Spadanie liści
i drzew cienie.

Podziwiam wschód
i zachód słońca.
Podziwiam tęczę
i to bez końca.

Wszystko, co widzę,
duszę raduje.
I wszystkie smutki,
rekompensuje.