męczennik życia

[Archie_J]

podążam przez życie znużony,
złakniony choć kropli lekarstwa.

jak nestor - znudzony ideał,
pustelnik dążący w spiekocie.

szukam dla siebie mogiły,
oazy cienia, spoczynku.




[sub]Tekst był edytowany przez Ariel Jabłoński dnia 19-08-2004 09:38.[/sub]

[Dotyk]

Cemu nie wierzę temu tekstowi? Zmęczeniu, umęczeniu, chorobie, pragnieniu wiecznego spoczynku?

Słaby przekaz podporządkowaniu cierpiętnictwu. Martwota. Taka udawana według mnie.

Pozdrawiam - Mirka

[Archie_J]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie sądzę. Czy nie masz czasem dosyć życia? Nie chcesz przestać istnieć? Bo ja mam takie momenty i postanowiłem to opisać.
pozdr
Ariel

[Archie_J]

Czekam na dlasze komentarze, opinie, krytyki, interpretacje itp.
Pozdrowienia
Ariel

[Bartosz_Cybula]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawie każdy ma takie chwile. A Twój wiersz naprawdę tego nie odzwierciedla. Taka dosłowność mnie nie ciekawi.

"złakniony choć kropli lekarstwa." - już na samym początku przeczysz. Dlatego zgadzam się z Dotykiem, że jest to jakby udawane. Przynajmniej odnoszę takie wrażenie.

[Anastazja.P]

"szukam dla siebie mogiły" - pomóc?? :)) konstruktywnym byłoby wycięcie tego tekstu a lekarstwem - stworzenie coś sensownego, to co jest niestety brzmi jak napis z przystanku autobusowego :))

[Archie_J]

Dziękuję za komentarze. Zgadzam się z każdym. Obiecuję poprawę.
Ariel