Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Za którą giną, dla której żyją


Rekomendowane odpowiedzi

Paliłaś za sobą drewniane mosty
Rozrywałaś więzy krwi
Przelewałaś ciecz rozpusty
Zamykałaś wszystkie drzwi.

Gotowałaś w żyłach ukrop
Wyciskałaś ludziom łzy
Wykaszałaś złote strąki
Całe dobro w sercu mym.

I nie dbałaś o me jęki
Dla ciebie to była oda
Wyciosałaś ciężkie belki
Które wieszasz wciąż przy biodrach

Obrazowi swej idei
Pokazałaś sztywne plecy
Wkładałaś do głupiej ręki
Bukiet srebrnych ostrych mieczy

Wypleniłaś zamiast chwastów
Pole wonnych dzikich róż
I usiałaś sobie drogę
Ich kolcami wszerz i wzdłuż.

A przy drodze zamiast dębów
Zwalone konary sosen
Które pokładłaś podmuchem wiatru
Jednym wymierzonym ciosem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...