Kwiaty

[Maciej_Satkiewicz]

Nie potrafię oddać zjawiskowości
kiedy idziesz w deszczu z parasolką
wiem tylko o fiolecie i
reszcie w kolorze dżinsu

wraca mi nicość jeśli jest
metoda to tylko tutaj
po co ja dowodzę istnienia

nie staram się uchwycić drogę
na której jeszcze jesteś która cię pamięta
czas klęczy
wieczność spowiada się z chwili

lecz nie będzie jej zapomniane

***

mówię o wielkich
kościołach czy brzmią jeszcze
kiedyś a przecież cały czas
obija się o granice człowieka

gdzie ja podziałem kwiaty
gdzie mnie kwiaty podziały
zacznij wreszcie
o rzeczach z Twojego świata

[Judyt]

kwiaty mnie przyciągnęły tutaj Macieju
ładnie..chyba chodziło o kogoś kto ma
blisko w sercu Boga, czas klęczy wieczność
spowiada się, granice człowieka, to najładniejsze
fragmenty, J. (: płoniaście
powodzenia