Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na ławce w parku bez pytania
przysiadł się słońcem letni gość,
powiało wiatrem przełamania,
przejrzyście barwnych blasków moc.

Rozlał przede mną staw zielony,
jeszcze wbiegają do niego psy,
jak szczęścia czysty obraz nieba
szczerze po psiemu rozbawiony.

Jeszcze się pary otulają
w podmuchu ciepłym letnich płuc,
jeszcze błękity rozśpiewane,
w koronach zieloności rój.

Bo taki ktoś, jak letni gość
czasem szarmancko rozpromieni,
bo taki ktoś, jak letni gość
szarmanckim czasem ku jesieni.

Posiedział chwilę, potem wstał
i odszedł cicho koniec lata
na mnie też czas, odwracam się
- tęczą pryska bańka mydlana


Bo taki ktoś, jak letni gość
czasem szarmancko rozpromieni,
bo taki ktoś, jak letni gość
szarmanckim czasem ku jesieni.



??
da radę zaśpiewać ?

  • Odpowiedzi 45
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



:D
kocham jesień
:))
i twoje wiersze
:P

kocham, jak mnie kochają :)
też lubię jesień, ale słoneczną i to najlepiej gdzieś w bieszczadach
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




albo na polach mokotowskich ??
tam panuje iście sielska atmosferka :))
byłaś?

kto nie był na Polach...
:))))))))))
ten nie zna smaku...życia
:*



aż pulsuje ;)
każdy park w Warszawie ma inny klimacik
Opublikowano

Fajnie, bo piosenka nie tylko na letni , ale i jesienny wieczór przy ognisku.
No właśnie - przy ognisku, w jakimś tajemniczym ogrodzie.
Na Polach teraz tłumy.
Podobało się BEa.tUSie :)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




:))
Zak, Zak :)
nie chciałabyś słuchać jak śpiewam :)
ale za dojrzałą gruszkę bardzo dziękuję.
może bym wolała by to była taka gruszka do połamania zębów, ale widać wiersz zrobił się faktycznie trochę już jesienny, takie jego prawo :))

smak, smak
beatusak ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Marek.zak1  myślę że są. Mnie rozśmieszył. Dzięki
    • @Annna2 Ja też czytam takie listy, chociaż wielu, w komentarzach, twierdzi, że nie są autentyczne, tylko wymyślone dla klik bajtów.  Kilka takich, do których nawiązuje wiersz, skądinąd  udany, że on ją zostawił, a ona miała nieznane mu zasoby i możliwości, on potem chciał wrócić, ale już było za późno, przeczytałem w ostatnich dniach w różnych miejscach zresztą, co nie oznacza, że takich przypadków w realu nie ma.  Pozdrawiam serdecznie. 
    • @Bożena De-Tre  Bożenka czy Ciebie znam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Poszukam. A dzięki za Wojaczka tak dawno go nie czytałam dzięki wrócę do niego. Piszę żeby żyć- nic więcej tylko żyć. W "Charakterach" Bronisław Maj " rozprawiał" się pięknie z wierszami Rafała Wojaczka. Obaj  razem ze Stedem- myślę- za krusi na ówczesne życie. Siekierezadę przeczytałam dopiero 7 lat po śmierci Edwarda- nie wiedziałam jak dobrze pisał i z czym się mierzył. Tak powiedziała Jego Mama.
    • @Natálie Vašutová  wiersz przypomniał mi "Psalm stojących w kolejce"   Za czym kolejka ta stoi? Po szarość, po szarość, po szarość! Na co w kolejce tej czekasz? Na starość, na starość, na starość! (...)  
    • @Bożena De-Tre Aniu tytuł mam inny; stara żono pomarszczono niczego mi nie żal....to tylko cienie lata.Super wiersz ale może dlatego że tego bólu nie czuję...........zresztą to nie ból to świadomość dwojga ciał ''bez książki''......taka prowokacja z pozdrowieniem z mojej strony. @Annna2 Aniu Bursa Stachura Wojaczek..wciąż do nich wracam  jak „ sarkazm” potrzebny od zaraz a „  ból istnienia” rozrywa duszę co dzisiaj kolory tęczy ma…,zawirował Świat a czy zawsze dobrze?Nie wiem…dlatego piszmy.Mój drugi Tomik zielony „Na krańcach klawiatury „ jest właśnie w druku.Czekam z niecierpliwością jak zostaną odebrane te współczesne dylematy….pozdrowienia od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...