mgnieniem

[violetta]

bezdroże. piję dzikie wino, a pragnęłabym z tobą
i uśmiechać się przez maciejki, usłane przy stole.
jak na deszczu wysławiane łzy - chodź ze mną

o zmierzchu ujrzeć fioletową łąkę z lotu ptaka,
która w chłodnym blasku stałaby się świętem.
a dalej za mgłą wszystko, co można sobie wyobrazić.

spójrz. fruczak gołąbek przysiadł na twojej dłoni,
żeby nagle zaistniała cisza, i miesza oddech z moim.
z lekka wyczuwalny dotyka obłok - usłyszę cię.

jeśli chciał nas znaleźć, musiał przejść przez to samo.

[staszeko]

Przy odrobinie wyobraźni wszystko dookoła jest jak... w wyobraźni.

 

Czuć żywość uczuć w tym wierszu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

@Kapistrat Niewiadomski Fajnie wrócić do wiersza:) dziękuję:)

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violettamistyczne zrozumienie

[violetta]

@WiechuJK jest mistyczne:)