Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zatracenie


Rekomendowane odpowiedzi

W pamięci wciąż tych chwil kilka
Gdy pomiędzy innymi byłam z tobą
W pamięci wciąż tych spojrzeń nerwowych kilka
Gdy w samotności odkrywałeś me ciało
Oczy rozkoszne zgaszone żalem
Uśmiech radosny zgaszony bólem

Nie odchodź mój drogi, bo gdzież
Cię potem znajdę,
Nie zostawiaj mnie bo jakże potem skończę
Gdzież wzrok podzieję, gdy ty swój zabierzesz
Komuż uśmiech swój dam, gdy ty mi go odbierzesz

Naga u bram piekieł dziś stoję
Niegdyś żar ,mego ciałe który je rozpalał
Stał się teraz chłodem piekielnym

Tak bardzo mi zimno
Zatraciłam siebie
Już widzę jak diabeł bo mnie idzie
Nie odchodź mój Armandzie, wyratuj mię jeszcze
Nie chciałam być złą, ty mię zapsułeś
Ja Cię kochałam, a Ty mnie zatraciłeś

Idę więc dalej, cóż mi zostaje
Stopień po stopniu
Wciąż coraz dalej
Ledwie cień mój widać
Wnet znikam
Bramy piekieł się zamnkęły
A ja wraz z nimi

Zatracona, ze swą miłością odrzucona....

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciej Midor Wyjść poza szablon tego co jest do przyjęcia ... "Norma zrozumienia" gdzie jest jej granica . Dobra oprawa, zarówno głos jak i "obraz"  No proszę ciebie ..

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Sekta             A oni oddali serce katolickiemu bogu: chodzą kompletnie zaniedbani - cieleśnie i umysłowo i duchowo, pragną świętej ryby - nie chcą wędki, posiadają charakter agrarny - nie widzą uniwersalnej całości, widzą tylko ciebie jako najbliższego sąsiada: on ma to, a ja nie mam - porównują, oceniają i wytykają agresywnymi pazurami i plotkują - niszczą życie zdrowemu człowiekowi, codziennie zabija ich wewnętrzne sumienie - zazdrość i mściwość i nienawiść, przepraszam: nie dla was moje życie - energia i czas i empatia: jako żywiciel nie będę karmił pasożytów, mój dobry Bóg - Światowid: mówi, mi, mówi - zbuduj: Świątynię Racjonalnej Wiedzy, wspieraj: Narodowy Klub Libertyński, rozwijaj: Historię i Literaturę Piękną i Filozofię - Aforyzmy i Twórczość i Krytykę, resztę: pozostaw - Państwu i Samorządowi i Kościołowi - Systemowi, bo: on ich - wytresował, a nie: wykształcił, zrozum, Mistrzu: ty nie jesteś niewolnikiem - ty jesteś wolny w tym domu niewolników, wytrzymaj: dasz sobie radę!   Łukasz Jasiński (Warszawa: 2018)
    • @Nata_Kruk Robię, co w mojej mocy... :-)))
    • @poezja.tanczy Tak, dodaje, ale jak to solenie, bo i ujmuje:) @[email protected] O dzięki, że wpadłeś, dawno nie pisaliśmy :) @Nata_Kruk Tak, faktycznie czytelniej napisane. Ale ja jakby często idę w formę prozy i próbuję ją poetycko traktować. Lubię tak. Więc ten kawałeczek już chyba tak zostanie. Ale czy pójdzie dalej, wiesz gdzieś w wydawnictwo jakieś no to nie wiem, później zdecyduję. Ogólnie uważam, że pisanie z kuchnią ma bardzo wiele wspólnego, ale mówiłem to już kiedyś. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... nie zauważyłam.. tak.. winno być je.. do słów.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...