Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na progu dnia

pocałunki słońca

wzdycham głęboko

czerpię na dziś

przekwitają dzikie róże

ptakami odlatują płatki

lato w czarownej pełni

tak mało ciebie

i nazbyt wiele

tonikiem myję myśli

oby pozostało

zamarzam tęsknotą

za letnim już

Opublikowano

'Na progu dnia' - czytam ten wers, zamykam oczy i widzę poranny wschód słońca.
Otwieram oczy i widzę: 'pocałunki słońca'
'wzdycham głęboko' - to tak, jakbyś chciała zatrzymać tę chwilę jak najdłużej, zatrzymać ją w sobie. I cieszyć się każdym promykiem.
'przekwitają dzikie róże' - niestety wszystko kiedyś ma swój koniec. Coś się zaczyna coś się kończy. Coś rozkwita, coś przekwita jak w przypadku róż z Twojego wiersza.
'ptakami odlatują płatki' - hmm... nie pasuję mi to i nie wiem o co chodzi, wybacz.
Reszta wiersza dopełnia obraz lata w pełni.

Na PLUS
Pozdrawiam ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Droga Joanno za PLUS!
MIŁO MI BARDZO!
Czujesz tak jak ja....moje wyskrobanie przemyślenia!
płatkami odlatują płatki- jak jesienią ptaki....!
Serdeczności!
Ania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @viola arvensisViolka, dziękuję, że to widzisz i czujesz :) @RadosławZgadłeś.  Miło Cię gościć pod moim pisaniem :)
    • @violettaPięknie połączyłaś  obrazy zimowe z intymnym, domowym ciepłem i zapachem. :)
    • @Alicja_Wysocka bo cały kosmos i wszechświat i wszystkie niesamowitości są tam gdzie ukochany człowiek. A to wszystko może się zmieścić w kubku (nie)zwykłej herbaty. Świetnie to napisałaś !    
    • @Berenika97   Nika.   zaskoczyłaś mnie swoim konceptem - skubaniec rozparcelował się swoim BMW od razu na trzech miejscach !!!!!   nie przyszła mi ta myśl do głowy.   ale teraz myślę, że gdybyśmy tak oboje stworzyli wiersz na bazie mojego ( bo Twoje są zawsze przemyślane i dopracowane), ja bym napisał a ty byś go dopaliła metaforami na sterydach,  to mogłoby powstać coś tak ciekawego, że zapraszali by nas na wieczorki, gdzie my nasz slam poetycki........   marzyciel ze mnie.   Nika. dziękuję i pozdrawiam:)      
    • @Toyer Toyerku… Czasem człowiek doświadcza więcej, niż uniesie jedna para ramion, i wtedy najłatwiej myśleć, że to Bóg odgarnął świat na bok i pozwolił zranić. Ale przecież nie On każde się narkotyzować,  prowadzić samochod po pijanemu, nie On każe ludziom łamać prawa, które sam dał po to, byśmy się nawzajem nie krzywdzili. To my tworzymy swoje wojny, swoje głupoty, swoje „mądrości”, jak ta: „Kto na wojnie zginie, tego niebo nie minie” - a potem pytamy, gdzie był Bóg. A przecież On jasno powiedział: Nie zabijaj. To człowiek postawił się ponad tym słowem. I bardzo nie podobają ludziom się konsekwencje własnego postępowania - jakże często są nieodwracalne, nie do naprawienia.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...