Doktor Skwarek zatrzaskuje się w klozecie

[M._Krzywak]

Doktor Skwarek zdobył wreszcie uznanie wytrawnych graczy
kiedy udowodnił, że życie jest wieczne
(i to w dość banalny sposób, po prostu uznał, że żaden zmarły temu nie zaprzeczy)
zaczęły się uściski rąk, ochy i achy, wreszcie ktoś zawyrokował prestiżową nagrodę
koledzy po fachu lubią
je sobie przyznawać

Doktor Skwarek odebrał garnitur z Tesco, wyszorował zęby
kupił bilet i ruszył na podbój salonów, nie przeczuł ścisłym umysłem
tragedii
czerwone światła drażniły, a nie ostrzegały
zresztą doktor wciąż ścierał pot sąsiadki z ramienia
zirytowany panującą pogardą dla człowieka jako pasażera

Koledzy po fachu już bełkoczą, co akurat naturalne jest w tym gronie
recentywizm, eutyfronika, dwie teorie zbawienia,homeostaza emocjonalna
po kilku głębszych Doktor jak ryba w wodzie rzecze
„konceptualizm to radykalna forma nominalizmu”
panie już podniecone czekają na finał, cóż, flaczki może z gorąca
zmusiły Doktora do wyjścia

i jak w tyrterskiej nucie, gdzie oszczep w błękit wbity
doktor opuszcza pole by wrócić
by damy serca zachwycić
lecz epistemia zawiodła i marny los bohatera
bo zamek w klozecie się zaciął
i na nic czar słowa – „cholera”

cóż czynić, gdy sława na śmiech narażona
łomotać, tłuc, w łeb palnąć sobie ?
ja nie wiem, lecz może ktoś
sam sobie finał dopowie…

[Fly Elika]

To może niech wyważy drzwi, potem schowa głowę
w kitel i wyjdzie cichaczem, a ich niech gęś kopnie
wybierze najkrótszą drogę do wyjścia i w............
Skwarki bywa, że mają tendencję do puchnięcia
zwłaszcza w zależnym i zalegającym smalcu.

[Toby]

Super :) Hehe... ja ten wiersz doskonale "czuję", jest u mnie wczuwka:)... Znam osobiście różnych doktorów, i nawet trochę znam te "mechanizmy", jakimi rządzi się funkcjonowanie w środowisku naukowym / ogólnie rzecz mówiąc/... Ten wiersz to takie ukazanie pewnych prawd w troszkę krzywym, acz zabawnym i dającym do myślenia zwierciadle. I ta prozaiczna sytaucja z kibelkiem w puencie, jest taką szpilką wbitą w ów balon, z którego uchodzi całe to zadęcie czy też może tylko powietrze troszkę przestraszonego człowieka, który zdaje się jakby żyć na wstrzymanym oddechu...
Łączę uścisk dłoni :)
Tomek

[aluna]

Super tym Skwarkiem...na czasie!
Wiersz doskonale oddaje relacje pacjent -lekarz!
Zmień Drogi poeto dohtota ,bo to felczer ...może gorzej?
Upalnie!
Zdrówka!
Ania

[Judyt]

opowieść zawiłonaukowa
no..miło przeczytać, J.(:płoniaście

[M._Krzywak]

Dziękuje - mam wrażenie, że ta postać towarzyszyć mi będzie przez wakacje, pod koniec sierpnia przewiduje zgon tegoż wspaniałego bohatera ;)

[Lena Achmatowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

---
akcja trochę jak w opowiadaniach Topora. Podczyść ten tekst i przemyśl, czy warto wstawiać morały w ostatniej strofie, czy nie lepiej pointuje słowo "cholera" ;)


pozdrawiam

[M._Krzywak]

Lena Achmatowicz - no proszę, jakie celne oko, znasz lepiej ten tekst niż ja:)
Jedynie do tej puenty (na razie) się nie dostosuje, chociaż też jestem skłonny się przychylić.
Dziękuje bardzo za dobry okiem rzut!

[Lena Achmatowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

a nie miałeś ochoty napisac "zrzędo"?

[Ruffle_puffle]

Podoba mi się :D

[M._Krzywak]

Lena Achmatowicz - nie :)))

Ruffle_puffle - to poleci w eter w ta