pępkowe szczęście

[czuła-ja]

miałam napisać szczęśliwy wiersz
szczęście miało kipieć
wchodzić do uszu do nosa i pępka
szczęście miało być z różowego pluszu
nie wyszło
bo wyszło
szczęście nie lubi komercji
nie lubi różowego, miękkiego wdzięku
chowa się w uszach nosie i pępku

[Liryczny_Łobuz]

Tak! Tak! Czuła i Szczęśliwa kobieto - trzeba swoje szczęście wchłaniać wszystkimi porami ciała .... bo przecież jest tylko początkiem Nieszczęścia.
A jak przyjdzie już "to drugie" - to pisz!
I na koniec mój wierszyk - na powyższy temat:

***

Do tutejszych i nietutejszych Poetek

Wasz tragiczny krzyk, wprost z białego ekranu
Wbija okrutne słowa-noże w moje zmęczone oczy.
Tak! Tak ... jestem jednym z nich !
Jednym z mężczyzn, przez których płakałyście,
Zalewając łzami słuchawki milczących telefonów.
Tak – to życie – Wasze i moje.
Czy żałuję ... nie – bo każda z Was,
Zostawiła we mnie swój zapach, szept,
Miękki kształt biodra pod prześcieradłem ...
A co ja dałem Wam?
TEMAT
To dzięki mnie i innym - „tu dowolny epitet”,
Odnalazłyście siłę swojego Słowa.

Ubiorę ciemne okulary - piszcie dalej – już czytam bez bólu.


***
Pozdrawiam -L.L.