Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mędrzec

Tobiasz_Bukowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Wiesław Jasiński
      ktokolwiek

      Przez Łukasz Wiesław Jasiński · Opublikowano

      Protestuję! Liberum Veto! W przyszłym roku nagrodę Nobla powinna otrzymać Hanna Krall za książkę "Zdążyć przed Panem Bogiem" - oto dobry przykład: w tej książce wszystko można znaleźć - całą bolesną prawdę - jacy, my, Polacy, jesteśmy...   Hrabia Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • Adler
      Szczęście

      Przez Adler · Opublikowano

      Szczęście jest częścią ciebie, gdy patrzysz przez pryzmat czerwonego wina, na zakochanych — w świetle lamp, na bulwarze Saint-Germain, gdzie dźwięczy cisza kina.   Zaprosiłaś mnie tu — dla kilku zdjęć, może z Notre-Dame w tle, z cieniem mostów, co w wodzie drżą jak wspomnienie, i z wieczorami nad Loarą, które nie są już te same — choć nadal pachną snem kochanków.   Jestem z tobą, nucę melodię, co płynie spod twoich ust, jak z witraży spływa róż światła — na dłonie, na wino, na nas.
    • huzarc
      Łąki

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Wiesław J.K. Zatem mieliśmy bardzo podobnie:)
    • Wiesław J.K.
      Łąki

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @huzarc Istotnie, pisząc te strofy widziałem obrazy z mojego dzieciństwa. Tak się w życiu złożyło, że większość dzieci podczas wakacji jeździła na tak zwane kolonie albo obozy młodzieżowe. W moim przypadku i mojego rodzeństwa, większość wakacji spędzaliśmy na wsi.
    • huzarc
      Jarzębina

      Przez huzarc · Opublikowano

      @aniat. To wiersz o urodzie przyrody. Liryczny obraz mitu. W jesiennym nastroju baśni szepta w zmysłowy sposób, z klasyczną personifikacją jarzębiny jako kobiety. Definiując wszystko co w niej pociągające, a więc uwodzicielskie, magiczne, tajemnicze, a zarazem niebezpieczne mocą ognia, który w sobie nosi. Ognia, który ogrzewa ale obraca w popiół.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...