Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zakrada się ból
pielęgnowany z pasją
przetnij ten wrzód!

Wiem ,że do d... to moje hai,ale bazylu, zastosuj się do ostatniej linijki...odnoszę wrażenie ,że pieczołowicie pielęgnujesz w sobie to, co Cię tak przytłacza.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dominiko- Fly Eliko, o ile pamiętam to Ty zaczęłaś dopytywać na forum o to kim jestem. Udzieliłam Ci wyczerpującej i uczciwej odpowiedzi- na forum i na prive. Jestem NIKIM- dla Ciebie. Jeśli cierpisz na manię prześladowczą-zwracaj się do mnie na prive a jeszcze lepiej do admina. Strona z czyimś haiku, chyba nie jest odpowiednim miejscem na tego typu polemikę. Poza tym nie zamierzam być Twoim rywalem, adwersarzem, ani przeciwnikiem. Jeśli wczorajszą, życzliwą uwagę "idź spać, bo późno" traktujesz jako wciskanie nosa w cudze sprawy,ok, podźwignę to. Najzwyczajniej- zajrzałam tu w nocy, bo nie sypiam.
Pozdrawiam (bez niuchania, węszenia ani planów posądzania o cokolwiek- bo o co?)po matczynemu - z nutą troski.
Agnieszka- prywatnie, tu: Dominika Iks
Opublikowano

nie praw mi morałów na mailu o mojej równowadze, itp kiedy mam iść spać,
bo to nświadczy o twojej nieuprzejmosci. bynajmniej nie jest to żadna mania prześladowcza tylko jedna konkretna informacja, którą ci podałam... co do reszty to nie ja puszczam tobie maile tylko ty mnie, a zapytac sie kogoś o imię rzeczywiście nie jest chyba żadną nieprzyjemnością

ponadto mam swoje powody by mieć oczy otwarte jak i to, ze nie dopraszam się uwag
co sugerowania mnie jakiegos nałogu, gdybyś była sympatyczna to byś zrozumiała
dlaczego zapytuje Ciebie o imię, a nie dopowiadała jak dopowiadasz Agnieszko !
więcej maili mi nie przysyłaj i nie mów co robisz w jakimś w gabinecie

Opublikowano

owszem
żałosna
jest postawa człowieka, który wysyła maile sugerujące po nocach do kogoś,
a jak wcześnie twierdzi sam, na podanie odpowiedzi na zapytanie, że to może być
też śmierdzący kawał itp.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Do wiadomości wszystkich, którzy zmuszeni są czytać ten żałosny dialog: co robiłam w swoim gabinecie... pewnie żegnałam się ze swoim laptopem i biurkiem, a w przerwach układałam pasjansa i obgryzałam paznokcie- właśnie szlam na urlop. - żeby nie było dwuznaczników ;)))
Uciekam stąd...śmierdzi!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • motyl u drzwi wiosna rozłożyła skrzydła wyjęłaś czerwoną pomadkę usta milczały
    • Dzwonek do drzwi, potem raz jeszcze, radio drze się z sąsiedniego okna i dzieciak wrzeszczy po drugiej stronie ulicy - znikąd spokoju jak pisał poeta. Nikt – poza jedną stroną faceta (our ordinary countryman - Mr. Moon z bełkotliwym angielskim), żałosnym perygeum, krok od domu - nie zwraca uwagi na szare płyty. Jak na okularnicę w szkole, szarą mysz. A potem radio znów – jak poprzednio – pewnie drze się, bez refleksji. Wiatr, zamiast liści, niesie zwiędły kalendarz, resztki pokosu. I ścieli łoże kędzierzawemu. Wrzeszczący dzieciak – po drugiej stronie ulicy, radio – z sąsiedniego okna, dwoje – innych. Splecione dłonie wytykają ich palcami (i stają się bliżsi) z kpiącym okrzykiem – zakochani, zakochani. Jak wtedy, gdy całowałem się po raz pierwszy za bibliotecznym regałem, odbierając nagrodę za czytelnictwo. Dwóch - innych zupełnie, pokrytych mgłą. Z tej odległości nikt nie trafia do kaczek, nikt nie ma twarzy, jedynie po wzroście można poznać postaci. Dzieciak nie musi być dzieciakiem, może być karłem - trudno o karła na ulicy. Włosi - per esempio e per contrasto -   zamiast dzieci mają marmurowe chodniki, carbonarę wymyśloną przez Amerykanów i espresso. Dwoje – innych całuje się - delikatne muśnięcie w policzek, z klasą. I jednak dzieciak, a nie karzeł - kolejne matki z kolejnymi, wielkimi brzuchami pchają swój wózek; setki, tysiące rozdartych karłów – w radiu. Z nasienia spracowanych, chodnikowych ojców. I znów dzwonek – w dół i do góry, i to samo - po drugiej stronie ulicy. Tylko wolniej. Dostojniej, staro. Gdzie komiwojażer z peremptoryjną ofertą nie przeszkadza nikomu.  
    • bardzo mądre   wszyscy dążymy do czegoś chcąc w życiu naszym coś zmienić marzenia jak klocki Lego czy warte każdej ceny? :))
    • @Rafael Marius W najgorszym położeniu są dzieciaki... znam to ze swojego doświadczenia. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tak. Ale jak ktoś nie potrafi to lepiej nie korzystać wcale. Są ludzie obojga płci, którzy są uzależnieni od portali randkowych, zakupów w sieci, pornografii, gier internetowych, hazardu online.   W realu znacznie trudniej się uzależnić, bo to wymaga większego wysiłku i obciążone jest większymi kosztami.   Dziękuję za komentarz i serduszko.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...