Gdzie?!

[poszukujący sensu]

Nadzieja już rzadko w mym sercu
gościć chce
Wypiera ją złość, nienawiść
czemu tyle zdarzyło się?!
gdzie
gdzie przed tym ukryć się?!
Gdzie
uciec?
od lęków,
tęsknoty
za wami
kochanymi
za dobrymi czasami
gdzie uciec?!
powiedzcie gdzie!?
Niespełnionych obietnic, złudnych nadziei
na życie jak z bajki
już nie ma!!
już Ich nie ma...
jesteś Ty
jesteś Ty i wszystko,
przed nami...
Za sobą zostawiam to
co zdarzyło się
Nie zostawiam rodziny!nie zapomnę Cię!!
Teraz chcę iść do przodu,
nie oglądać się
ku zachodzącemu słońcu
przeć
Z Tobą u boku
z Tobą u boku na kraniec
i krok dalej
postąpić
ku zapomnieniu
miłości
do tęsknego szczęścia tylko z Tobą
bez Ciebie nie...

[Marcin Katulski]

O tej paplaninie mogę powiedzieć tylko- powodzenia. Wiersz jest słaby, ale prawdziwy.

[magdalena maria]

gęsto. niekoniecznie smacznie.

pozdrawiam, Meg

[poszukujący sensu]

Za wszystkie komentarze dziękuję.Wiersz miał być taką właśnie "paplaniną" człowieka, który po tym co przeżył nie wie co ma z sobą robić, jak to wyszło ciężko mi samemu ocenić, poczułem po prostu chęć napisania czegoś.Jeśli się nie spodoba czekam na wskazówki i szczerą krytykę, będę wiedział jakich błędów nie popełniać w przyszłości.

[magdalena maria]

'poszukujący sensu'

faktycznie poszukiwania trwają? ^

[poszukujący sensu]

Takie poszukiwania nigdy się nie kończą, a określić kiedy się zaczęły nie jestem w stanie.

[poszukujący sensu]

To moja pierwsza przygoda z poezją którą czytał ktoś oprócz mnie, więc nie spodziewam się pochlebnych komentarzy, jednak proszę o choć krztynę wyrozumiałości;)

[magdalena maria]

toteż owocnego szukania.
dla Ciebie.
i dla mnie.