Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

gdy tak okiennice swe
rozdzierasz zawsze jest
jakaś dziura w chmurze

wchodzisz na górę pokrytą
płachtą trawy i kończyny
podnoszę swoje ręce

wyciszone kłosy nie mówią nic

póki śmierć z miłością się
nie spotka
starszy pan ogląda się za
a zielony owad frunie na liście
wierzchołków zwyciężonych
plac zabaw już dawno opustoszały

tylko w pamięci ślad dzieci wtaczających
piłkę do gry linią pochyłą
jeszcze przebiegnie truchtem młoda dziewczyna
a dwoje zakochanych w objęciach na wzgórzu
czeremcha zapachem wodzi nad
ławką którą Bóg rozrysowywuje

------------------------------------------------
mamie

co bladą twarz pokryło
zmęczenie codzienności
gdy walkę toczy życie

przytuli po podróży
wielością przeciwności
(...)
----------------------------------------------

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



"plac zabaw już dawno opustoszały" z tym bym coś zrobiła, bo w tym miejscu mi zgrzyta...
Poleciałaś kochana w melancholię... ładnie... klimat mnie uwiódł a czeremcha zawróciła w głowie...

Ciepło cię...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



witam Pabla uśmiechem(:
pewnie,że tak, najważniejsze żeby przechodziły
w porę- jak suną,wystarczy trochę się zatrzymać i popatrzeć
ja ostatnio zauważyłam, że jak się rozsuwają to wtedy widać
właśnie z białych pierzastych , przejrzyste
bardzo Ci dziękuję za refleksyjne słowo nie tylko dla mnie,
J.płoniaście i wzajemnie szacuneczek
Opublikowano

"plac zabaw już dawno opustoszały" z tym bym coś zrobiła, bo w tym miejscu mi zgrzyta...
Poleciałaś kochana w melancholię... ładnie... klimat mnie uwiódł a czeremcha zawróciła w głowie...

Ciepło cię...

Basiu- dziękuję przede wszystkim za poświęconą chwilkę,
hm..pomyślę, chociaż to było całkiem obserwacyjne,
a dodam jeszcze, iż akademia(jakby w rozumieniu anatomia? ale tu nie o tym)
była pełna dzwięków, nut też( muzyczna)
pięknych zdobień naściennych gipsowych(...) a potem się zmieniło
stąd tytuł dopisany dziś właściwie, dziękuję że poczułaś zapach
- tak też było,
to taki rodzaj obrazu(...)

i bardzo miłe słowo Wam czytelnicy
J. (:
płoniaście by nie gasło
przebijając sunące
o tak

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



milutki to jest Twoje depnięcie Mirosławie pod(..)
jak brudny to wystaw z garażu może(...)
serdecznie dziękuję J. (: z mżawki machaju Ci
Opublikowano

Może tak Kasiu:

gdy tak okiennice rozdzierasz
zawsze jest jakaś dziura w chmurze

wchodzisz na górę pokrytą
płachtą trawy
podnoszę swoje ręce

wyciszone kłosy nie mówią nic

póki śmierć z miłością się
nie spotka
starszy pan ogląda się za
a zielony owad frunie na liście
wierzchołków zwyciężonych
plac zabaw już dawno opustoszały

tylko w pamięci ślad dzieci wtaczających
piłkę linią pochyłą
jeszcze przebiegnie truchtem młoda dziewczyna
a dwoje zakochanych na wzgórzu
uwodzi czeremcha nad
ławką którą Bóg rozrysowywuje

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dziękuję serdecznie Agato za wstąpienie pod
i poświęcenie chwili, cieszę się(..)
ładnie to ''odchudziłaś'' mi(: chciałam coś uczknąć
z Twej podpowiedzi ale mmm..no nie wiem, muszę
się zastanowić, J.(:dobrego

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Burza śnieżna uniosła się biało-czarnym płatowcem ku wysokości kosmosu, uczepiona o smoczy ogon czerwonego płomienia.   Ostatni skok i ostatni akt. Potem wędrowiec wrócił, osiadł i zardzewiał.   Były jeszcze oklaski na pożegnanie, i opustoszały zaraz korytarze, kryte ciemnym drewnem. Wygasły ekrany gwiezdnych marzeń.   Koniec imperium i początek wojen — tak brudnych, tak oczywistych, jak niebo nostalgii, uwięzione w pętli historii.
    • @KOBIETA Twój wiersz ma w sobie coś z klasycznego romansu - zmysłowość podana elegancko. Podoba mi się to budowana napięcie - od kelnerskiego spojrzenia, przez autoobserwację w lustrze, aż do finałowego gestu. Ten pocałunek na serwetce to piękny, staroświecki gest - coś między kokieterią a czułością. Uroczy, kobiecy wiersz - czuję w nim radość z uwodzenia, z gry spojrzeń i gestów. :)))
    • @Annna2   Aniu. Twój komentarz jest pełny i świetny. Dziękuję.   ale ja chciałbym......   bo Ty często sięgasz po A.Camus i V.Hugo. i słusznie bo to wielcy myśliciele byli.   ale ja, literaturę francuską widzę przez innych twórców.   pierwszy to M. Proust i jego "w poszukiwaniu....". czytałem całość trzy albo cztery razy. fragmenty miliard razy. gdyby tak moją głowę wsadzić w imadło i dokręcać szczęki to wypływała by Albertyna, Gilberta, Giesele czy księżna Oriana.   przesiąkłem Proustem jak gąbka.   drugi to H. Balzac. archaiczne myślenie ale wielkie piękno.   trzeci to L. Aragon. "wiesniak paryski", "piękne dzielnice". wiem komunista francuski. ale kim on był z tym swoim komunizmem przy pieprzonych lewakach dzisiejszej europy ? niewinnym dzieckiem. a pisał pięknie.     tak sobie pozwoliłem...... nie jako alternatywa ale bardziej jako poszerzenie, chociaż akurat nie w temacie :)     dzięki Aniu.       @Robert Witold Gorzkowski   Robercie. bo Ania ma wiedzę i pamięć doskonałą. dlatego Ją czasem prowokuję żeby pisała bo pisze bardzo ciekawie.   dzięki.      
    • @Annna2 Mi chodziło bardziej o to, że ktoś ciebie wysłuchiwuje, ale jednocześnie mega przemilcza. To akurat lepsze hasło graffiti mi wyszło, bo dodałem rysunek :)
    • @EwelinaBardzo dziękuję! Zgadzam się, często tak bywa. Pozdrawiam. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...