Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
🎄 Wesołych świąt życzy poezja.org 🎄

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pamięta dokładnie słowa matki.
- Śmiejcie się, śmiejcie, każdego to czeka.
Nie myślała wówczas o tym. Starość dalekie słowo, ona nigdy
nie będzie, ani niedowidzenia, ani innych
podobnych wykroczeń.
Pajęczyny nie będą towarzyszkami jej życia, przenigdy.

Mocuje się z szybą. Natrętne brzęczenie. Głośne bezradne.
Dla niej przezroczystość nie może być nieprzenikalna.
Tylko dlaczego ze smugami ; do latania? .

Niezrozumienie. Jest inna
perspektywa. Wejście w próg zdeptany.
Ogarnianie czasu.Teraz

Krztusi się tamtym śmiechem.

Opublikowano

pajęczyny nie będą towarzyszkami jej życia ,przenigdy.

Bardzo sympatycznie o...słowach matki,które ciągle do nas wracają...
tylko czemu to ogarnianie czasu tak bardzo boli...
czemu przemijanie dotyka wszystkich,nawet tych,których kochamy
Pozdrawiam

Opublikowano

ba ,, pamiętam słowa matki" oklepany frazes, równia pochyła oraz wykroczeń dziwne porównania i nie znajdują logicznego sensu w tym wierszopisie. Zamysł ciekawy jednak nie przekonuje mnie wartość literacka tego utowu
bez obrazy

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano

każdy musi doświadczyć, żeby zrozumieć słowa mądrości
przekazywane w dzieciństwie, czy w młodości...
zadumałam się nad zmaganiem "z szybą"...i bezradnością...
i ogarnianie czasu już bez śmiechu...
wszystko stało się jasne

oto kilka luźnych refleksji

serdeczne cmoook!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sfinksie, różne dziwadła przydarzaja sie człowiekowi gdy osiąga pewien wiek...
schylony jak równia pochyła idzie z rękoma poniżej kolan ;P
dla mnie starzenie się, to wykroczenie z regulaminu.;P

ale co tam i ty doświadczysz. hihihi
cmook
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sfinksie, różne dziwadła przydarzaja sie człowiekowi gdy osiąga pewien wiek...
schylony jak równia pochyła idzie z rękoma poniżej kolan ;P
dla mnie starzenie się, to wykroczenie z regulaminu.;P

ale co tam i ty doświadczysz. hihihi
cmook

starość jest okrutna ale ma swoje zalety jak wszystko

serdecznie i cmok

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mozzarella fal/le raz z om.    
    • Plaża, tok i kota żal.    
    • @Marek.zak1 Gwiazdy, astrologia i przeznaczenie - coś w tym jest! :))))))
    • Gdy pierwsza skrząca gwiazda, Jakby zagubiona, maleńka, samotna, Zamigoce na tle wieczornego nieba, Oznajmiając wigilijnej wieczerzy czas… A we wszystkich Polski zakątkach, W przystrojonych odświętnie domach, Trwająca od rana krzątanina, Z wolna dobiegnie już końca…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Zatańczą nasze świąteczne emocje, Niewidzialnymi nićmi z sobą splecione, Niczym złote włosy anielskie.   Strojna w bombki i łańcuchy choinka, W blasku wielokolorowych lampek skąpana, Ucieszy oczy każdego dziecka, Błyszczącą betlejemską gwiazdą zwieńczona… A pod choinką stareńka szopka, Z pieczołowitością misternie wyrzeźbiona, Opowie malcom bez jednego słowa, Tę ponadczasową historię sprzed tysięcy lat...   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Biorąc ułożony na sianku opłatek, Zbliżając się z wolna ku sobie, Wszyscy wkrótce obejmiemy się czule,   Wnet z głębi serc, Popłyną życzenia szczere, W najczulsze słowa przyobleczone, By drżącym od emocji głosem wybrzmieć… Wszelakich sukcesów w życiu codziennym, W szkole, w domu i w pracy, Szczęścia, bogactwa, pieniędzy, Lat długich w zdrowiu i pomyślności…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Jedno pozostawione puste nakrycie Echo dawnych zapomnianych już wierzeń, Przypomni tamte stare tradycje,   Gdy pełna czerwonego barszczu chochla, Dotknie ze stukiem każdego talerza, A po przystrojonych odświętnie wnętrzach, Rozniesie się już jego aromat, Wybijający kolejną godzinę stary zegar, Przypomni o upływających latach życia, Gdy w kącie stara pozytywka,  Zagra kolędę znaną z dzieciństwa…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Gdy za oknem prószy wciąż śnieg, Tlą się w pamięci wspomnienia odległe, Czasem mgłą niepamięci zasnute.   Przy wigilijnych potrawach, Zajmie nas niejedna długa dyskusja, O tym jak z biegiem kolejnych lat, Zmieniała się nasza Ojczyzna… A na przyszłe lata pewnie snute plany, Przecinane przez głośne krzyki W sąsiednich pokojach bawiących się dzieci, Wzbudzą często serdeczne uśmiechy…   W blasku świecy przy wigilijnym stole, Dadzą się czasem słyszeć szepty anielskie, Tak melodyjne choć cichuteńkie, W myślach naszych niekiedy odzwierciedlone.   Długie refleksyjne rozmowy, W gronie rodziny i najbliższych, Pozostaną w wdzięcznej pamięci, Powracając na starość przyobleczone w sny… A gdy czas włosy siwizną przyprószy, Wspomnienie tamtych z dzieciństwa Wigilii, Z oczu niekiedy wyciśnie łzy, Otarte ruchem pomarszczonej dłoni…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...