Czasownikowy truizm

[bona]

do beretu przy kościele
wpadają wysupłane monety.
przygarbiony mężczyzna tonie
w morzu butów.

żeby zająć czymś ręce układa
różaniec z kamyków, nakreśla
palcem krzyżyk.

udaje, że to plaża, że na piasku
klęczy i porusza ustami,
grzeje się pacierzem. wiatr przeszkadza,
sypie krzyżem w oczy.

teraz zbiera grzechy, zdeptane muszelki.
z wiaderkiem wrzuci do morza,
na kolanach dojdzie.

grabi palcami
ślady po butach. pantomima
zacerowana jałmużną.

[Stefan_Rewiński]

Zaciekawia.

[bona]

hahaha, dobrze, że chociaż jednego;
pozdrawiam:)))

[bona]

W pierwszej strofie będą poprawione jeszcze dwa ostatnie wersy, tylko to się zmieni.