"Ponurego dnia"

[Kamila Wójcik]

idąc alejką wśród martwych posłań
noga wpadła mi w szczelinę

z radością pomyślałam
coś wciąga mnie do podziemi

za życia w piekielne czeluście
przed Lucyfera oblicze trafić.....
cóż za zaszczyt

poddana biegowi zdarzeń
nie robiłam nic
aż pochłonęła mnie ziemia

spadałam nie wiem ile
skądś do kądś....

odcknęłam się w ciemnej pezestrzeni
gdzie nie było zupełnie nikogo....

taka samotnia
piekło?

tylko piekny Anioł
zawieszony w złotej klatce
na mojej nici życia

tak powiedział:
"wyniosę cie z tąd na swych skrzydłach tylko opowiedz mi swoja historię"

ale moja pamięc jest krótka:
sama o sobie pragnę zapomnieć

i to co pisze nie ma sensu
za każdym słowem
Aniołowi wypada pióro

tak....wiem...
nigdy nie wydostane się z tej samotni