szkic do roli kobiecej

[Lena Achmatowicz]

kochać jak to łatwo powiedzieć
przysłaniam usta

pękają mlecze jęczą obłoki
ręce są długie i ciężkie
a ziemia jak zwykle
przy odrobinie szczęścia
zestarzejemy się i stwardniejemy

zmieniam scenografię na sterylną
prawie doskonałą

skaczemy na linach do góry
ja na niedźwiedzicy
dla ciebie rak
jest niebiańskim środkiem lokomocji
a nasze krzyki dotrą na pewno
tam gdzie trzeba

nakłuwam obcasami podłogę
w szczeliny starannie wkładasz ziarenka
wyrosną sosny i grusze i świerki
i jeszcze będą nad nami
plotły splatały

[Judyt]

przeczytałam interesująco(:J. serdecznie

[Tomasz_Piekło]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Coś z tym jęczeniem bym jeszcze zrobił.
Ale good.

[Lena Achmatowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Coś z tym jęczeniem bym jeszcze zrobił.
Ale good.


"a nasze krzyki dotrą na pewno" plącze mi się po głowie, z czego to, bo znając życie, plącze się przez Ciebie.