Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


z tych ran można by zrobić samoistny wiersz-miniaturkę, ale bez podpowiadania że "parzą piekielnie":


rany boskie!
...dla masochisty

Sęks Wstrentny za czytanie ,pomyśle!
Serdecznie!

PS.
chciałam bardzo złapać w garść
gorące promienie upalnego uczucia
teraz żałuję poparzyło mnie
aż do wewnątrz aż zabolało
*
chciałam bardzo złapać w garść
promienie palące uczucia
teraz żałuję przypiekło
aż do wewnątrz aż zabolało
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ja bym się uśmiała, jakbym taki post przeczytała u siebie. każdy wiersz odbiera się subiektywnie, niektórzy o tym piszą. czyżbyś denerwowała się, kiedy słyszysz coś, czego usłyszeć nie chcesz, natomiast wylewnie dziękowała, kiedy Ci schlebiają? każda własna, prywatna interpretacja nie jest mile widziana, idąc tym tropem, Aluno. przykro Ci z naciskiem na foch z powodu mimowolnego skojarzenia? to nie piaskownica :)
Opublikowano

Wiem doskonale Rachel ...co sugerujesz...ale każdy ma pełne prawo wyrazić swoje...!
To po prostu podziękowanie za czytanie ...a opinia o .... daje do myślenia.
Pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuje Marcinie za komentarz !
Co ma wziąć czytelnik....że życie dla człowieka z pasją ...jest niezmiernie trudne!
Serdecznie!
Opublikowano

Dziękuje Pancolku za to ...i to to chodzi...przecież po to piszemy ..albo, albo?!
Przecież w Zetce nie napisze żaden ze współczesnych piszących ...mających Nobla!
A Ci ,którzy myślą że trzymają Pana Boga za nogi...oby się nie przeliczyli!
Krytyka kształci ...ale nie rani!
Pierwsza zasada dydaktyki właśnie o tym mówi...jak skarcisz ucznia zdolnego ...to nie zechce podjąć nowego wyzwania ...wierz mi wiem cosik o tym...!
Przepraszam ,trochę zawodowo.....!
Serdecznie!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuje Marcinie za komentarz !
Co ma wziąć czytelnik....że życie dla człowieka z pasją ...jest niezmiernie trudne!
Serdecznie!

ano jest. dlatego nie skreślam tego wiersza. ale za dużo tu widzę Ryśka Riedla wbrew pozorom i jakkolwiek kocham tego gościa, to poetą wielkim on raczej nie był;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuje Marcinie za komentarz !
Co ma wziąć czytelnik....że życie dla człowieka z pasją ...jest niezmiernie trudne!
Serdecznie!

ano jest. dlatego nie skreślam tego wiersza. ale za dużo tu widzę Ryśka Riedla wbrew pozorom i jakkolwiek kocham tego gościa, to poetą wielkim on raczej nie był;)
Dzięki Marcinie...,ale NIE UWIERZYSZ znam na pamięć...w życiu są ...a resztę po prostu słucham!
Mam swoje widzi mi się...!
Na szczęście nie muszę się spowiadać ...!
Serdecznie!
Opublikowano

aluno, wiersz rządzi Tobą, a nie ty wierszem... ja rownież czasem przelewam swoje emocje na wiersz i czasem on na tym cierpi, więc rozumiem Cie, ale wydaje mi się że powinno się wykorzystywać emocje, a nie je bezwolnie i bez kontroli przelewać w tekst. Bo te zdania to się nadają do pamietnika, i owszem są cięzkie i histeryczne, do tego mało oryginalne i zbyt dosłowne.
nie jestem w żadnym TWA i nikogo nie chcę eliminować, ale ten wiersz wg mnie jest kiepski, po prostu.
pozdr aga

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • „krytyka literacka nie jest osądzaniem człowieka przez człowieka (któż dał ci to prawo?), lecz starciem dwóch osobowości na absolutnie równych prawach. Wobec czego - nie sądź. Opisuj tylko swoje reakcje. Nigdy nie pisz o autorze ani o dziele - tylko o sobie w konfrontacji z dziełem albo z autorem. O sobie wolno ci pisać. Ale, pisząc o sobie, pisz tak aby osoba twoja nabrała wagi, znaczenia i życia - aby stała się decydującym twoim argumentem. Więc pisz nie jak pseudo-naukowiec, ale jak artysta. Krytyka musi być tak natężona i wibrująca jak to, czego dotyka - w przeciwnym razie staje się tylko wypuszczaniem gazu z balonu, zarzynaniem tępym nożem, rozkładem, anatomią, grobem. A jeśli nie chce ci się lub nie potrafisz - odejdź.”    W. Gombrowicz,  Dziennik 1953- 1956.       A „ Człowiek” jest doskonały w Twoim ujęciu Migrenko:) i obraz również:)       
    • na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą nogami tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Ewelina Ewelino, czytając te strofy przychodzi na myśl manekin, wiersz bez nagłówka czyli świetnie prowokujesz umysł czytelnika do "główkowania". Lubię utwory, które zmuszają mnie do głębszego zastanowienia, ten "niedokończony wers" po prostu dodaje temu życia. Pozdrawiam!     *********************
    • @Migrena w języku polskim używa się konstrukcji awersja do czegoś, a nie na coś, czyli możesz mieć awersję do klusek    osobiście się z nimi nie identyfikuję, ale skoro ty mnie chcesz, to możesz, zwłaszcza pod tak, niewątpliwie niewiekopomnym, ale jakże płomiennym dziełem, pt CZŁOWIEK, nikomu nieznanego migreny;) 
    • @Wiesław J.K.   zgadza się.   czasem prowokuję do myślenia.   czytelnik inteligentny zawsze pomyśli.   głupi nie zrozumie tak jak nie rozumie po co żyje    dziękuję serdecznie Wiesławie :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...