Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

*** [jedych tutaj leczy wiara]

Mr._Żubr
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Mr._Żubr

Mr._Żubr

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

jednych tutaj leczy wiara
innych tetrahydrokannabinol
a ty klęcz

***

nie potrafię oddać zjawiskowości wierszem
bez akademickich zagrywek
to bywa nieetyczne jak zażywanie czekolady
lub pachnące wojną pomarańcze

i tak:

rano tutejsza grace używa sztyftu i jest posągiem
wcześniej pod kołdrą wypełnia życie
snem sięgając poza okno

około południa mówi żebym nie wychodził
wydeptuję swoje cv na jej dywanie i w końcu
po raz trzeci ściągam spodnie i wracam do łóżka
przeciskając się przez atmosferę

dwa dni później sama powraca
po raz trzydziesty szósty

***

kiedy john terry psuje najważniejszy rzut karny w karierze
ktoś inny zastanawia się kto sypia w spodniach a kto w kolczykach
mimo tego i mimo ciemności trawa za oknem nie przestaje ostrzegawczo szumieć
na przekór jej matka tańczy z dzieckiem na ramieniu
(to oznacza że alannah myles przeżywa właśnie drugą mniejszą od poprzedniej
młodość)
wydając wyrok skazujący

Baba_Izba

Baba_Izba

Opublikowano
Opublikowano

Przeczytałam, sięgnęłam do Wikipedii po "esencję", tetrahydrokannabinolu,
stałam się bogatsza o tę wiedzę.
Takie też jest życie, i współcześni. Podmiot liryczny jest bystrym obserwatorem,
potrafi to przekazać w ciekawy i umiejętny sposób nam - czytającym.
Nietuzinkowy, dobry wiersz.
Nie jestem pewna, wydaje mi się, że jakiś maleńki chochlik zadomowił się
w pierwszym wersie po pierwszych gwiazdkach?
Serdecznie pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dekaos Dondi
      Tajemnica Świtu

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      @Amber–Dzięki:)–Parafrazując – są takie sprawy na świecie, które się światłu i cieniom, nie śniły. Z tekstami tak już jest. Ile czytań, tyle zrozumień i tak jest piękne:)-Pozdrawiam:)
    • Simon Tracy
      Święto zmartwychwstałych

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      Jedyne co pamiętasz to śmiech, szyderstwa i drwiny. I ta brudna, zatęchła klatka w której Cię wychowano. Nienawiść zwierzęca. Już nie pamiętam Czy kiedykolwiek byłem człowiekiem. Skatowanego prawie na śmierć. Leżącego we własnej, zaschniętej krwi. Odnalazł mnie demon. Nadał mi nową osobowość i imię. Przy dźwiękach obłąkańczych fletów i piszczałek, wzięła me ciało i uniosła ku wyższym wymiarom parada stworzeń koźlęca. I ułożyła moje martwe już szczątki na ofiarnym ołtarzu. W płonącym pentagramie.   Wbito w mój nieruchomy żywot czarne ostrze. Wtedy otworzyłem oczy i wziąłem pierwszy wdech. Wraz z nim, zeszła z gór pieśń przeklętych, bezimiennych bostw. Odpowiedział im wrzask znad fal sztormowych. Wszystkich oceanów. Dopóki płonie ogień wyznawców na wzgórzu. Dopóki ślepy Bóg pełznący przez mrok wszechświata, na flecie chaosu gra. Nie założycie bestii kajdanów Ona jest posłancem śmierci, bytów z ponurego Kadath i burzowego Hatheg - Kla   Zabić mnie może, jedynie przeznaczenie czasu. Gdy pewnego dnia, planety staną w ustalonej koniunkcji, na swoich orbitach. Istota, którą nazywacie ludzką straci życie. Zagryzie i wyrwie jej parujące trzewia, stróżujący, wściekły chart, Wtedy to po wieczność, w koszmarach o R'lyeh zaśniecie. Znikną, zmiecione wiatrem zagłady ognie na wzgórzu. W zimnych korytarzach, na szczycie góry. Umilknie fletu głos. Obróci się w nicość. Pełzającym w chaosie bard.   Wiersz oczywiście w nawiązaniu do  "Widma nad Innsmouth", H.P.Lovecrafta oraz innych jego dzieł. Najdoskonalszej formy natchnienia.  
    • Nata_Kruk
      Manekin

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Tyrs... zakładam nutę sarkazmu w tym stwierdzeniu... bowiem to co dalej, mogłoby 'ubić' niejednego. Tak prowadzisz treści, że pomimo opisywanego brudu życia... czytam to ze spokojem. Być może po czasie będzie grało w głowie... mnie pewnie tak, zresztą, już wiele gra... Bolesne jest to.. każą nam iść - więc idziemy.. i żeby.. tylko kałuże.. wchodziły w buty, byłoby super. Miałam dodać, że.. manekin.. to człowiek, prawda.? Z takim można wiele zrobić, nie stawia się...
    • Wędrowiec.1984
      Sznury

      Przez Wędrowiec.1984 · Opublikowano

      @Nata_Kruk Ach... aż mi się przypomniał Kruk, Alana Edgara Poe. Tematyka inna, ale klimat podobny. :)
    • huzarc
      Sznury

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Nata_Kruk Bardzo poruszający wiersz. Ma w sobie taki rodzaj mroku, który nie jest efekciarski, tylko wynika z miejsca i pamięci, z konstrukcji istnienia. Użyte słowa budują napięcie i atmosferę, do tego przedstawiona symbolika wywołuje odpowiednią ambiwalencję, aby test mocno wrył się w odbiór.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...