Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

znamię było sine
podbiegało krwią gdy unosiłaś
słowa rzucałaś o puste ściany

głos się zawieszał
po drugiej stronie ulicy
słyszałem że znowu jesteś
sama

przyjeżdżał czasem
zostawał na noc i wtedy
na twarzy jaśniał uśmiech

a znamię?

na ten czas zawsze bladło
chowało się gdzieś
pod skórą

Opublikowano
przyjeżdżał czasem
zostawał na noc i wtedy
na twarzy jaśniał uśmiech

a znamię?

na ten czas zawsze bladło
chowało się gdzieś
pod skórą


i u mnie też by zbladło :P

ten fragment- super!i
takie wieloznaczne
po drugim wejściu dopatrzyłam się , że to znamię, to nieślubne dziecko, gdy ony przyjeżdżał do matki, to biedactwo chowało się po kątach ,a najchętniej wlazłoby pod skórę:)


a póki co uroki musze odczynić;P
znowu coś, skręciłam nogę, BUUUUUU

cmook kosy w nosy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Zawsze musisz się ukrzywdzić, a to przecież boli:(
Dzieki za rozszyfrowanie zamysłu:) Pozdrawiam serdecznie i odczyń, odczyń to zło!! Moje też możesz, bo próbuje się usadowić:( Ewa.
Opublikowano

Bywa, że niektórzy ludzie noszą takie "znamię",
które ukrywają przed ludźmi całe życie, są nim naznaczeni.
Przy szczęśliwym zbiegu okoliczności, nazywanym szczęściem,
spotykają drugiego człowieka, przed którym się odkrywają,
przestają się wstydzić, znamię blednie i ta druga osoba
nawet go nie dostrzega, a jeśli nawet dostrzeże, to woła:
jakie piękne miejsce do całowania!
Samotność wyzwala zgorzknienie człowieka i pomniejsza własną
samoocenę.
Podoba mi się wiersz.
Serdeczności
- baba

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Babo, dyć nie musisz się teraz "skusić", ale może
kiedyś...Wdzięczna będę za wpisanie mnie do kajeciku:))
Pozdrawiam i dziękuję bardzo:) Ewa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @iwonaromaNo sama widzisz, że to może być skomplikowane :)  
    • Z ciszą to jest tak, że im mniej się o niej mówi,  tym bardziej wybrzmiewa. I to Ci się właśnie w tym - jakże klimatycznym - wierszu udało.  Chociaż sytuacja liryczna przywodzi mi trochę na myśl ciszę po kłótni, po jakimś ostrym starciu, albo też po czasowej rozłące którą ciężko przetrawić, ale... mam poczucie, że Peelkę jednak ratuje świadomość obecności "słuchacza",  i tego, że "póki się żyje i można wybierać - można też wiele naprawić". Ale może nadinterpretuję i się doszukuję czegoś niepotrzebnie :) W każdym razie - wiersz mi się podoba i ma głębię :) Której czasami mi w wierszach brakuje, więc miło mi, że Cię mogłam poczytać :)   Pozderki serdeczne, (przed)świąteczne :)   Deo
    • Otworzyłem się Jak tulipan   Opuściło mnie Jedno słowo Zburzyło Ceglany mur   Wymknęło się Nie wróci Zaciskam wargi Spłoszony     Drzwi na klucz Zamykam     Zamykam Drzwi na klucz   Spłoszony Zaciskam wargi Nie wróci Wymknęło się   Ceglany mur Zburzyło Jedno słowo Opuściło mnie   Jak tulipan Otworzyłem się        
    • Taki wodopój, to ratuje życie:)
    • @Clavisa Opowiem Ci anegdotę, bo z automatu mi się przypomniała. Gdy byłem dzieckiem, ojciec nagrywał występy artystyczne moje i brata na magnetofonie kasetowym marki Grundig. Gdy wyczerpał się repertuar z przedszkola, a ja nadal chciałem być nagrywany, wymyśliłem na poczekaniu piosenkę. Brzmiała ona tak: Płynie sobie statek Już niedaleko brzegu A ja już wyskakuję No i... Utopiłem się Ostatnie co słychać na tym nagraniu to zniecierpliwiony głos ojca: - A tam, głupoty synek śpiewasz. :))
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...