Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ekhm

I co szczęśliwy, że jesteś tak bystry znajdując brak 1 literki. Jestem pod wrażeniem znajomości polszczyzny

serdecznie

13
Jedną literke to trzeba umieć zgubić c'nie ? ;]

Jestem zajebiście szczęśliwy !
  • Odpowiedzi 62
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I co szczęśliwy, że jesteś tak bystry znajdując brak 1 literki. Jestem pod wrażeniem znajomości polszczyzny

serdecznie

13
Jedną literke to trzeba umieć zgubić c'nie ? ;]


To aby te szczęście trwało wiecznie

serdecznie

13

Jestem zajebiście szczęśliwy !
Opublikowano

Dziewuszka ok napiszę ślepia i pogrzebion a skąd znasz takie słowo, jak mi odpowiesz to zastanowię się nad Twoim intelektem, teraz zaskocz mnie jaka jesteś mądra, a odpowiedz jest jedna czekam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!jakem Sfinks

serdecznie

13

Opublikowano

dziewuszka nie palindromem, homonimem, czy anagramem pytanie jest proste, kto wprowadził do literatury termin ,,pogrzebion" i kto go wypowiedział, to nie jest smieszne tylko tak mnie nurtuje Twoja wiedza, a operujesz tym terminem,, pies pogrzebion", więc czekam już godz internet wertujesz mądrość tkwi w umyśle , a nie w ściąganiu z neta poczekam jeszcze 1 godz i jak nie odpowiesz to jednak nie odkryłaś zagadki Sfinksa, a to chyba wiesz co oznaczało

serdecznie

13

Opublikowano

dobry wiersz, chociaż zastanawia mnie to, że tyle tych wierszy
ostatnio i może częściej jest opatrzonych tytułami depresyjnymi/
odnoszącymi do śmierci, może rośnie skala problemu,
serdecznie J.

Opublikowano

Judytko wielkie dzięki za ten komentarz, gdyż broni wartości przesłania, a ja sam nie potrafię swoich wierszy bonić, gdyż brakuje racjonalnej broni, a odnośnie śmierci to motyw, który zawsze będzie towarzyszył człowiekowi w każdej następnej epoce ,, Welcome to hell" , gdyż odwiecznie jest z nią związany.

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano

ja to ty--------- witaj miło Cię u siebie gościć, gdyż widzę ten nick pierwszy raz i wielkie podziękowanie w obronie słowa oczęta jak i rączęta:):):)) Dziękuję za odwiedziny i komentarz

serdecznie

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Takiego komentarza to nigdy nie utrzymałem, aż mnie zatkało od tych słów i nie wiem co powiedzieć jednak jest mi miło, a do ulubionych heh nie wiem, czy jednak zasługuję na taki laur, ale skoro chcesz, to tym bardziej jest mi miło, gdyż pierwszy raz się z tym spotkałem tu na orgu

serdecznie pozdrawiam

13
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Takiego komentarza to nigdy nie utrzymałem, aż mnie zatkało od tych słów i nie wiem co powiedzieć jednak jest mi miło, a do ulubionych heh nie wiem, czy jednak zasługuję na taki laur, ale skoro chcesz, to tym bardziej jest mi miło, gdyż pierwszy raz się z tym spotkałem tu na orgu

serdecznie pozdrawiam

13

no to teraz Sfiksie tylko nie padnij, bo ja po cichu już "capnęłam" ten wiersz do ula (zdarza się to, zdarza na orgu :)))

:))))))))
Opublikowano

To ja Ci tak ładnie buzi dałem, aby sprostować honorarium, a Ty ,,mniemasz" iż ja materialista przecież ,,mnie masz" w rączętach, jak i oczętach, a na marginesie ze mną zawsze jest urwanie głowy

spokojnego wieczorku i co ja zrobię, jak wydzielasz pozytywne fluidy w moją stronę ,,zapewne" to nie przypadek, gdyż ,, za pewne uważam iż bez przyczyny nic się nie dzieje.

serdecznie i widzisz zmieniłem styl, lecz ambaras powstał, więc zmieniam na inny. Myślę,że będziesz obserwować, gdyż za dużo w tym orgu powagi, więc może coś na uśmiech jakiś pomysł

,, Te Krysie"

Kiedy Krysia ze mną na wrzosie leżała,
buzi nie dała, lecz szybko się rozebrała.

To zaczniemy od limeryków

Opublikowano

ok skoro prezydenckie weto wprowadziłaś, to zmienimy imię, ale jak z limerykami bywa musi mieć nazwę własną, więc inna niewiasta może czuć się urażona, a przecież imion u nas dostatek
Ładnie odpisałaś masz talenta w pisaniu, gdyż nie każdy tak może władać piórem

serdecznie i ciepło

13

Opublikowano

Krysiu , a co Cię kręci oprócz poezji, ja piszę wszystko z wyjątkiem erotyków, gdyż nie dyskryminując literatury ta forma nie jest dla mnie.Wcale nie chciałem Cię sprawdzać, ale okazało się, że to raczej z Ciebie ,,bestyjka" z tymi rymowankami, a jak potrafisz prowadzić dialog rymem, a potrafisz, to już wyższe pułapy okiełzania pisarskiej sztuki.

serdecznie i jak zawsze z ciepłym uściskiem

13

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po środku mroku świeca się tli Z tła ku niej lgną kirowe ikary - ćmy W mdłą ciszę wdarł się ledwo słyszalny trzask Życie znów staje się żartem bez puenty A po kruchym ikarze z wolna opada pył   Wspomnienie i dym, a on spełniony Unosi się w górę, jest taki wolny - Już nic nie czuje. Co za ironia Dla obserwatora, tak przykra Może się wydać ta jego dola   Lecz czym jest różny człowiek od ćmy Wciąż szuka czegoś co go wyniszczy - Czegokolwiek, co będzie mu ogniem Jego świadomość jest obserwatorem On pragnie się wyrwać, uwięziony w sobie Biega za szczęściem, jak liść za wiatrem A każde spokojne spełnienie, zamienia w drżenie   Potem zostaję dym, który rozrzedza płynący czas. Ucieka on słowom w pozornie głębokich opisach. Mimo to staramy się mówić o tych niewidocznych nam szczytach gór Gór, he, he - chyba szaleństwa   My od początku do końca tak samo ciekawi Mówimy gładko o tym czego nie znamy A jednak dziwny posmak zostaje w krtani Gorzki posmak wiedzy że nic nie wiemy Przykrywamy typowym ludzkim wybiegiem, ucieczki w poszukiwanie   Jak dla ślepego syzyfa, w naszej otchłani Pozostaje nam tylko zarys kamienia Zesłanie od bogów Lub od siebie samych Szukamy ognia Potykając się znów o własne nogi Z pustką i cieniem za towarzyszy I przytłaczającym ciężarem ciszy   Błogosławieni niech będą szaleńcy Których natura - kpić z własnej natury Bo choć idą tą samą drogą Dla nich zdaje się być jasną i błogą W świetle ucieczki od świadomości Idą spokojnie, spotkać swój koniec Nie szukając w tym najmniejszej stałości W swoim stanie, zrównują się z dymem Przecież ich ruchów też nikt nie pojmie Ich świat jest czymś innym niż zbiorem liter i ciszy   Reszta zaś tych nieszalonych Brodzących w pustej słów brei, Zamknięta w otwartych klatkach, Które z czasem nazywa się 'prawda'   Kurtyna nocy już dawno opadła Mgła, wodą na ziemi osiadła Obserwujący ćmy zasnął A nasza świeca, wreszcie zgasła
    • @FaLcorN Myślę, że nie tylko Ty zadajesz sobie wspomniane w wierszu pytania. :)
    • @Waldemar_Talar_Talar Zatem smacznego :) pozdrawiam
    • @infelia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      nie nie. Już mam napisany od dawna teraz będę pracować nad nowymi.
    • @Whisper of loves rain Ależ to jest świetne! Podziwiam każdy wers, mimo że nie przepadam za nierymowaną poezją. To jest wyjątek od reguły. Super.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...