Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam

Dzięki za zwrócenie uwagi na gafę .
Teraz uciekam - lecz jeszcze odpowiem na tak miły kom.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jedno jedyne a jednak jedno z wielu:)
Matka Miłość Przyjaciel Bóg Wiara Rodzina honor My:)
piękne pozdrawiam:)


Miło przeczytać taki kom.
Dziękuje za wgląd i pozdrowienia .
również życzę pomyślności
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam


Bardzo dziękuje Grażynko za odwiedziny .
Tak jest jak mówisz - żadne inne tylko to jedno ma taką wartość dla
każdego z nasz -
Jeszcze raz wielkie dzięki za taki miły kom.
pozd i życzę miłych snów
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



pięknie i prawdziwie bo jedno słowo a wyraża tyle że nie zastąpią go całe... zastępy słów
w ostatnim - po prostu

pozdrawiam


Bardzo dziękuje Grażynko za odwiedziny .
Tak jest jak mówisz - żadne inne tylko to jedno ma taką wartość dla
każdego z nas -
Jeszcze raz wielkie dzięki za taki miły kom.
pozd i życzę miłych snów
Opublikowano

Ja tak widzę tak odwieczny temat, jak i słowo, które ma w sobie miłość. gdyż wystarczy powiedzieć matka już w samych neuronach synapsy przekazują uczucie, radość, smutek , płacz itd, czyli można powiedzieć , ze jest to magiczne słowa i niezastąpione. Jednak ciekawie matka wplotłeś w wiersz, który potwierdza urok słowa oraz poezji i przez jest to sympatyczny wiersz, a zarazem prawdziwy

serdecznie

13

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dziękuje sfinksie za to co powyżej napisałeś o wierszu.
Pisząc ten wiersz szukałem prostych słów które miały dużo powiedzieć.
Czytając twój kom. i poprzednie widzę że mi się to udało
z czego bardzo jestem rad..
Jeszcze raz dzięki za przeczytanie i miłe słowo o wierszu .
pozd.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Waldemarze w tak niewielu słowach zawarłeś tak wiele
prosto i szczerze tak najłatwiej trafić w serce
u Ciebie trafione

szacuneczek


Dzięki Pablo - staram się jak mogę by tak jak piszesz w kom.
czyli trafić do serc .
z poważaniem Waldemar

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • śpiewy szepty rozmowy radość płacz i śmiechy jak poblaski odbicia z tej strony jeziora gdzie ton żaden nie cichnie lecz migoce świeci i zdaje się nie gasnąć nigdy nie mieć końca   niczym w tyglu pasiece gdzie wściekła wre praca a treść nikła przemienia się w jazgot i syki w którym jedno się w drugie stapia przeistacza dyszy dudni bulgoce i gorejąc kipi   wieczorem kiedy słucham odległej twej mowy spokojny choć zmęczony od dnia wrzawy wrzasku słyszę szum w którym ginie wołanie i spowiedź i ten syk sunącego nieuchronnie piasku
    • @Simon Tracy Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Lenore Grey Piękny i co najważniejsze dla mnie... mocno modernistyczny wiersz o miłości.  
    • bławatek chce śmiać się dorzecznie tu dźwięcznie tu tudzież grzecznie a kaczeńce nie chcą się kłaniać tu miłość się musi doganiać bratek zaś kocha się zawzięcie do rąk oczywiście pnięciem a Lilie są słodkie niczym miód ożywcze jak to cud jeszcze te Konwalie chcą sobie śpiewać miałczeć i ciepłem dogrzewać jeszcze i róże wołają się na wskroś chcą sobie pachnieć dostrzegać niby coś a Tulipany nie chcą tej nagany za swój byt wybrany zaś Krokusy są złotem przykryte swym żółtym bytem a ten pan co złapał Jelenia szuka kwiatów od korzenia szuka miłości i radości aby się w cieple nosić z wdzięczności bo rodzi się moc dojrzewania taka to ludzka słoneczna mania bo rodzi się duża cierpka moc miłosna jak stokroć z stu proc i jeszcze stokrotka onieśmiela płatkiem zboża się wybiela jeszcze jej futerko zakochało wielki uśmiech darowało
    • Życia gasną jak żarówki. A ja tylko spaceruję po pełnych bólu i zapomnienia. Teraźniejszości Himalajach. Usiadłem pod półką szkieletów. Stąd prowadzą w przyszłość drogowe krzyżówki. Za każdym zakrętem czyha strach.   Trzeba nauczyć się żyć i zdychać jak bezdomny pies. Siedzieć cicho, gdy czeszą pod włoski. Czerpać ostatni dobytek z pustych kies. Wrosnąć jak pleśń w ten krajobraz miejski.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...