Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Poszukam sobie panny
wykąpię ją w akwarium
jak złota rybka spełniać
będzie moje marzenia
karmić będę ja stynką
nabierze pięknych
kształtów nie znoszę
chudych przerażają
łuski zagłaskam
do bólu
aż pojawi się ikra

nie omieszkam
dodać
potomności

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



alunko, a możeby tak????

pozdrówki
Droga Stasiu ....to pod wpływem...syna...dorosłego ...uśmiałam się..po...!
Dziękuje za ...ale co to Twoje ...może by tak?!
Serdecznie!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiem co to stynka, to małe rybki dla dużych ryb, mam w końcu męża wędkarza
a panna z welonem to tyż rybka
:)
FRanka to nie ja :P

aaaa wybierz tę rybkę dla synka, coby nie za chuda i bez łuski była.
ech, każda matka marzy o najlepszym dla swego dziecięcia :)
cmoook alunko
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


wiem co to stynka, to małe rybki dla dużych ryb, mam w końcu męża wędkarza
a panna z welonem to tyż rybka
:)
FRanka to nie ja :P

aaaa wybierz tę rybkę dla synka, coby nie za chuda i bez łuski była.
ech, każda matka marzy o najlepszym dla swego dziecięcia :)
cmoook alunko
Przepraszam ...to foux pas...niezmiernie mi ...!!!
ŚCISKAM!!!
Opublikowano

Przechwyciłam (hurra!) odpowiedź kierowaną do Stasi. Jakoś mnie nie przekonuje wykopywanie panny w akwarium (z akwarium ?). Dla mnie logiczniej brzmiałoby "wykąpię ją w akwarium". Gramatycznie powinno być
- "poszukam sobie panny - kogo ? czego ?
Pomysł na pannę=rybkę z welonem fajny :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Alunka , ja u Ciebie widze świezosc pomysłow...ciagłe poszukiwanie .Jest coraz lepiej:);)pozdr.
Dziękuje Beatko za coraz...!
Uściski!
Opublikowano

zgodnie z zasadą, iż dzieci i ryby głosu nie mają, niezbyt ciekawą partnerką będzie owa panna. po przeczytaniu takich bzdetów czuję się najzwyczajniej w świecie zażenowana.

pozdr. a

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale czasem dzieci trzeba głaskać, choć rybom ucina się łeb... Mimo to w porównaniu z tym co kiedyś autorka tekstu pisała jest jakaś poprawa. Choć logicznego ułożenia tekstu jednak tutaj brak.

Pozdro
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ale czasem dzieci trzeba głaskać, choć rybom ucina się łeb... Mimo to w porównaniu z tym co kiedyś autorka tekstu pisała jest jakaś poprawa. Choć logicznego ułożenia tekstu jednak tutaj brak.

Pozdro
Miło że czytałeś, to dzięki ...Tobie nabrałam dystansu...!
Pozdrawiam!
PS za minus łoooj...!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Armia jak morze. A człowiek i tak zostaje sam przed ciosem.   Temat samotności przewija się rzeczywiście przez cały utwór i sposoby mnie lub bardziej udane radzenia sobie z nią.   Odnośnie lapidarności w utworach, to moim pierwszym tomem poezji przeczytanym w całości był Z. Kubiak "Grecy o miłości , szczęściu i życiu: epigramaty z Antologii Palatyńskiej". Dawne czasy :)   Przygodę z pisaniem poezji zacząłem od tworzenia haikupodobnych miniatur. Dopiero z czasem zacząłem je łączyć w ciągi narracyjne.    Pozdrawiam
    • @Simon Tracy Podobnie do @Berenika97 Od siebie dodam, że czytam trzeci czy czwarty raz i na początku pierwszego razu chciałem kręcić nosem, że wtórne, że nie wnosi albo przejść obok, ale w trakcie stwierdziłem, że to naprawdę: raz, że dobrze płynie, a dwa, że jest autentyczne, oddaje klimat i jest pełne elegancji. Co jest nie lada ekwilibrystyką przy takiej stylizacji.
    • Wyspowiadał się nam ze wszystkich tutejszych grzechów.   Zatrzymany i przesłuchany, bo, rozumiecie, żyje się tak, jak żyć pozwalają, a alkohol naucza przełamywania konwenansów podczas nocnej jazdy na cmentarz,   niczym kry na rzece wspomnień, w szkle butelki pękniętej na głowie.   Z jego klasy – a trzydziestu ich było – żyje jeszcze siedmiu. Gdy był jeszcze czas, za dolary w reklamówce przeszli przez granicę, jak on,   i uciekli przed historią.   Tu i teraz wzięty sam na sam, przez nas na cel   zaraz będzie wracał w zaplombowanym autobusie, wprost do czasów szkoły, w czarnoziemie Donbasu.    
    • @Berenika97Dziękuję :) 
    • @Natuskaa To ciekawy, gęsty tekst, który balansuje między gorzką obserwacją współczesnych relacji a satyrą na małomiasteczkową mentalność. Metafora wycieraczek jest pomysłowa – pozornie banalna naprawa samochodu staje się pretekstem do refleksji o nieudanych związkach i niekompatybilności. Ta tylna wycieraczka "z innej bajki", którą nie wiadomo co zrobić, to świetny obraz czegoś, co zostało po nieudanej relacji – nieprzydatne, ale jednak trudne do pozbycia się. :))) Niektóre fragmenty musiałam przeczytać dwukrotnie, aby żeby wyłapać wszystkie aluzje. Na przykład środkowa część o "podbojach" i "tysiącu sposobach na przebalowanie życia" mogłaby być mniej gęsta.   Tekst z pazurem - widać w nim kobietę, która przestała grać w czyjeś gry i mówi wprost. Gratuluję! :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...