****

[Maciej_Satkiewicz]

nie tłumacz się ze szczęścia
bo zostaniesz bezdomny
nie tłumacz się z Boga
bo przestaniesz istnieć

chciałabym żebyś po prostu dał mi kwiaty
napisał wiersz o włosach
które wytrwale oddzielasz od snu
w tak zwany wieczór na skórze
tak zwanego dnia

w naszym domu w naszym języku
opowiedz mi
wszystkie cuda wzajemności
które z uporem kodujesz w zeszycie

[Roxana M.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Świetny!!!!!
I bardzo się podoba mnie, Roxanie....
Samotność we dwoje - proza życia... :)
Uważam, że wiersz jest skończony.
Trzecia zwrotka wstrząsnęła moimi emocjami....
Pzdr.

[ula]

wydaje mi się że chciałeś napisać o czymś innym ale tory myślenia doprowadziły Cię na inną stację.. tak czy owak jest to bardzo dobry wiersz, mimo jednego słabszego momentu w środku

"... na skórze
tak zwanego dnia"

może by to jakoś.. ale to tylko moje widzimisię

pozdrawiam, Ulka:)