Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Sonet ***


Rekomendowane odpowiedzi

Cienie zaprzęga wiatr w umarłych wozy
Księżyc rytmicznie kurczy się na niebie,
Jak wielkie serce skute w srebrne lody
Gdy gwiazdy pchają nieruchomą ziemię.

Ciszę przecina struna wiejskiej drogi
Którą wzburzyła wojsk szara kolumna
zdmuchuje zieleń z drzew koron - pochodni
ich pieśń nieznana, uciskana w ustach.

Może nie było, prócz nas, tam nikogo,
Lecz jak wyjaśnić szmer słyszany nocą
Głos co powtarzał: : "i wy przeminiecie"

Jak wody serce zastyga w kamieniu
Opadłym na dno, kręgi łącząc z brzegiem.
Oni granicę wytyczają niebu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...