Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mówiłaś
czas byś się opamiętał

nie porzuciłem zwiewnej chmurki
przyciągała frywolna sukienka
skusiła wiatr
baraszkował zawrotnie w tańcu
zanim spostrzegłem
odleciałaś w nieistnienie
bezpowrotnie

słowa wyryte pamięcią
piszą zapóźniony epilog

gdyby można zawrócić czas

z krukami włosów żar ust poblaskiem
spopielały w ognisku dogasam
jak ostatnia głownia
bez ciebie

wszystko popiołem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dobrze z tym popiołem, bo w nim cała nadzieja
a po pierwszym czytaniu odebralem jak załamkę
no ale przyznaj, że zamierzałaś właśnie tak podchwytliwie :)

duży szacuneczek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dobrze z tym popiołem, bo w nim cała nadzieja
a po pierwszym czytaniu odebralem jak załamkę
no ale przyznaj, że zamierzałaś właśnie tak podchwytliwie :)

duży szacuneczek
cieszę się, że "popiół" zachęcił do ponownego czytania;
czy zamierzałam podchwytliwie? hmm...może odrobinkę :)
dziękuję

serdecznie pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przyciągnął mnie jeszcze ten popiół:)
wiesz Tereso, żal mi się zrobiło, gdy zobaczyłem zmianę
ja właśnie od "blasku źrenic spopielałych w ognisku" zauważyłem powolne dogasanie peela
ale jeśli z "ust poblaskiem" to tak trochę ze mną:)))
(tak mnie nazywa Aluna)

szacuneczek
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



przyciągnął mnie jeszcze ten popiół:)
wiesz Tereso, żal mi się zrobiło, gdy zobaczyłem zmianę
ja właśnie od "blasku źrenic spopielałych w ognisku" zauważyłem powolne dogasanie peela
ale jeśli z "ust poblaskiem" to tak trochę ze mną:)))
(tak mnie nazywa Aluna)

szacuneczek
o, Pablo, jak miło, że jeszcze zajrzałeś do ... "popiołu";
nie martw się, zmieniłam "tak na próbę", to przecież warsztat;
jeszcze się zastanowię...bo blask źrenic, a poblask ust to zupełnie
co innego... swoją drogą ciekawie Cię Aluna "ochrzciła":)

miłego poppłudnia i wieczoru "w blasku" :))))))
Opublikowano

Jakoś umknął mi wcześniej ten wiersz, a przecież obie mamy frywolne sukienki :-))
Czyżby maj podziałał nam na wyobraźnię???
Podoba mi się całość. Uwiera tylko słowo "zapóźniony" - czytałam na głos i zmiana na "spóźniony" nie burzyłaby rytmu. Przeczytałam z przyjemnością. anna

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2   A co robi Ameryka - najbardziej ludobójczym i zbrodniczym - współczesnym krajem jest właśnie Ameryka, a na drugim miejscu - Izrael, zresztą: Ameryka z porównaniu z Rosją i Polską jest po prostu noworodkiem, poza tym: niepodległość państwową straciliśmy na własne życzenie jako wasal Watykanu i straciliśmy tylko na dekadę - mieliśmy przecież autonomiczne Księstwo Warszawskie i Królestwo Polskie, naprawdę trzeba mieć bardzo wysoki poziom inteligencji, aby być odpornym na jakąkolwiek propagandę.   Łukasz Jasiński 
    • Stary kozioł z Pola, pewną owcę, postanowił wywieść na manowce. Owca beczy; takie rzeczy... Gdy obyczaj, typ, gatunek obce.  
    • Boskie litery Ach, gdybym miał litery Boga, czy powtórzyłbym za Nim, zło i dobro stwarzając? Co zostawiłbym, co zabrał – inaczej zamordował, tłumacząc puste łuski, zło złem zwalczając   Zostawiłbym słońce, którego wiatr rusza liście, prowadząc do Arkadii, nie iluzji Piękna i głosy słowików przy jeziornym zachodzie, zapach traw i bzów, a nie miraż Szczęścia   i pustynny piasek, który mruży oczy, wiosenne krople, co myją ramiona, świeżość cirrusów wymalowanych tęczą, piwniczny nektar, by oddech miała głowa   Zostawiłbym zapach po zgaszonej świecy, całą mowę ptaków, wyznania Augustyna, każdy schyłek dnia przy bezchmurnym niebie, który utracony Raj przypomina Irlandzkie pastwiska i dolomity Iraku, wicher rzeźbiący na plażach Australii, smak truskawek oraz skrzyp dębu, który robactwo zmieniło w szafę wspomnień   i zapach łubinu wraz z procesją chabrów, dziuplę uszatki, gawrę pełną pszczół, nagość z Edenu, pokorę Jeremiasza, mrowiska zbudowane na mchu pustych dróg   Zostawiłbym horyzont oraz stare pieśni nucone przez zwierzęta, by pocieszyć się przed walką i gorące źródła przy ożywczym samumie i gwiazdy, które niegdyś były naszym startem, gumigutę, oliwin, indygo, amarant i cyjan, oceanów całą gęstość barw, bańki z gejzerów i wędrujące głazy, obłoki perłowe i żadnych ludzkich krat   Czy zostawiłbym zwierzę najbardziej agresywne, bezinteresownie złe, jakby interes był wymówką? Czy zostawiłbym ciebie? – to pytanie retoryczne Ulgę poczuła rzeka, kołysząc pustą łódką.
    • @Annna2 "Gdy ludzie u władzy dopuszczają się straszliwej zbrodni, już nawet nie udają, że chcą ją ukryć jakąś inscenizacją (albo reinterpretacją), która ukaże ją jako czyn szlachetny. W Gazie i na Zachodnim Brzegu, w Ukrainie i tak dalej zbrodnię chełpliwie prezentuje się jako to, czym ona jest w rzeczywistości. Media słusznie nazwały dewastację Gazy pierwszym ludobójstwem nadawanym na żywo. Hasło „sprawiedliwość, żeby zostać wymierzona, musi być widziana” zostaje odwrócone: zło, żeby być czynione, musi być widziane właśnie jako czyste zło, nieukrywane za uczciwą sprawą." Autor: Slavoj Žižek, Lekcja Trockiego na czasy transmitowanego ludobójstwa.
    • @MIROSŁAW C. króciutkie i cieszy:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...