Muzyka skrzypiec

[węzeł wietrzny]

dochodząca z mijanych cmentarzy
czym jest? Mój książę
od kiedy umarłeś słyszę ten koncert
z nieznanych przejść. Jak rysy

po burzy, żywy cios
we śnie, masowa śmierć wróbli,
bliskość mokrych drzew – to

nuty podobne. Lecz ton,
o którym mowa jest dalej,
jest ich. Jak

półotwarty kamień,
z którego do mnie wołacie.

Gdy moknę w żałobie, jest jesień, październik i dalej
nie mogę. Więc skrzypiec muzyka
z mijanych cmentarzy dotyczy
człowieka co stał się trochę martwy – ach,

trzeba stąd uciec, trzymać się z daleka.

[H.Lecter]

Grafomania...

[węzeł wietrzny]

dziekuję

[Avner Eldarion]

Mi się podoba. Może jakieś uzasadnienie opinii panie Lecter?

[Pancolek]

dochodząca z mijanych cmentarzy
czym jest? Mój książę
od kiedy umarłeś słyszę ten koncert
z nieznanych przejść. Jak rysy

po burzy, żywy cios
we śnie, masowa śmierć wróbli,
bliskość mokrych drzew

Ładne, a reszta nie do zaakceptowania. Banalizujesz początek sprowadzając cały wiersz do pointy prostej jak konstrukcja cepa: osaczający lęk przed śmiercią. Bardzo szkoda, naprawdę. Można go było ująć szerzej.
+/-

Pancuś

[f.isia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

tak czytam i czytam...
i nie mogę się zdecydować, czy tekst jest bardziej histeryczny, czy błazeński
histeria jest w treści
a błazenada w formie - w sposobie wersyfikacji - i to mi się nawet podoba
nie podoba mi się natomiast przedmiot błazenady
no i ta "prześwitująca" histeria
- f.isia