pępowina

[Maciej_Satkiewicz]

W brzuchu przestrzeni
zamykam powietrze w słowa i poglądy
daję unosić się strumieniom
zbieram myśli
ile w tym wszystkim prawdy
okaże się

a jednak już sama możliwość rozmowy
podważa fizykę dzień w dzień
powtarza: to tylko pępowina

nikt z nas nie niesie krzyża
toczymy własne głazy

zapominając o nadchodzącym zbawieniu

[f.isia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

sie powstrzymam tym razem ;)
pozdrawiam

[Maciej_Satkiewicz]

pozdrawiam ;)

[Katarzyna Leoniewska]

F.isiu, ależ nie krępuj się! ;P

A dla mnie bardzo dopracowany metaforycznie, podoba się - z naciskiem na strofę drugą ;)

[f.isia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

eeetam..... wstydzam się....
ale jeśli Autor bardzo chce, to może i bym się przełamała.....
(na pół?) hihihihi

[nervous]

daję unosić się strumieniom + zapominając o nadchodzącym zbawieniu+ co poniektóre inne słowa sprawiają ,że jako całość bez sensu. (jak dla mnie rzecz jasna).

[Halinka Mazur]

ciekawie

[Rachel_Grass]

brzuch przestrzeni, nie, zdecydowanie nie, kompletnie aplastyczna metafora. bo jak ma brzuch, to logicznie rzecz ujmując, powinna mieć głowę i całą resztę członków, a to nadaje jej niemal kabaretowy wydźwięk.