Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

-----------------------------------------------

Nadal naturalnym wrogiem człowieka jest
dziewica, a wrogiem dziewicy nadal jest
smok/smoczyca. Wrogiem za to smoków wciąż jest
św. Jerzy. Wrogiem jeży natomiast jest
człowiek (bo rozjeżdża je żwawo na drogach).

-----------------------------------------------

Kurtyna odsłania wczorajsze obrazy
wiszące na ścianach. Aż do dziś w przyrodzie

naturalnym wrogiem słonia pozostaje
pamięć. A pamięci nie da się zasłonić.
Wspomnienia zbyt łatwo nie chodzą w zasłonienie
i sprawiają, że się słoń zniża do poziomu
człowieka. Że to słoń słoniowi człowiekiem.

Pejzażyk z safari: czerwone za czarnym
słoniem słońca światło. Świszczą święte trąby
jerychońskie...
... i tak - poszło o kobietę,
dla której mógłbym przejść na czerwonym świetle.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja, podpinam się, ale tylko, pod opinię o wierszu. Adasia odrzucam, zdecydowanie!

pozdrawiam i czekam na następną słowną zabawę. ( Adasiu?) :)))

acha, i czy kobietę to w ogóle obchodzi, co my czujemy? zero, zero - jestem pewien. kobieta wszystko, co piękne zniszczy. :)))
Opublikowano

wiesz, autorze, czytam kolejny raz i wiersz podoba się coraz bardziej. pamięci nie da się zasłonić ot tak...nie chcesz, słaniasz się, mdlejesz prawie, a pamięć powraca. pytanie: czym zasłonić stado słoni? może kacem...no nie wiem, bolesne jak słoń nadepnie, słaniając się od wspomnień. ech, te kobiety!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Milczy. Barowa śpiewaczka. Choroba zmogła jej synka. Leżał w łóżku na piętrze. Sny mu opowiadała z marmuru doniczka. Na niemoc duszy nic nie pomoże matczyna troską. A głos dusz już woła do siebie. Na zapomniane przez Boga moczary. Kwiatu nie powąchasz. Wina czary nie uchylisz. Z mołodycią nie zaznasz już młodzieńczego spełnienia. Kostucha już Ci zamyka oczy i ciemne zakłada okulary. Anioł spłynął z fresku na ostatnią spowiedź. Z pergaminem boskiego wykładu. Męczennicy chłoszczą się, wersetami z Biblii i Koranu. Słychać tylko płacz, miast świergotu ptaków. Olejki pachną sosną i esencją rumianu. Może Cię wskrzeszą słowa uroków. Echo ostatniego tchnienia. Tylko dla natury słyszalny odgłos. Mogiła jeszcze świeci pustką. Oparł się krzyż o mur ogrodowy. Krąży noc po włości. Skrzydła rozwinął Tanatos. Idą w orszaku przyjaciele, rodzice i wdowy. Znaleźli jeszcze pożegnalny list. Dla samobójcy tylko klątwa zostaję i na mogile demonów msza. Rozbierze Cię z tego grzechu robactwo i masa glist. Przemielą młodość na kompost. Triumf śmierci Cię synu rozgrzesza.  
    • @jeremy   Tak ... teraz rozumiem.   Powroty ...sentymenty..rozczarowania :)    "Kropla drąży skałę nie siłą lecz ciągłym padaniem".  Czasami warto być kroplą :)    Pozdrawiam jeremy :) 
    • @infelia   Fajnie :) infelia będzie po nas zmywał ;))) potrzebujemy jeszcze kogoś do sprzątania.?  ;)))    i oczywiście !!! Violetto !!!  jesteś pięknym człowiekiem :))) 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.   Witaj - fajnie że ładnie - dziękuje -                                                                 Pzdr.                                                                  Witam - miło mi że obraz czytelny i emocjonalny - dziękuje  -                                                                                                          Pzdr.  Witaj - tak wyszło - a z tym blaskiem może masz racje - dzięki że czytasz -                                                                                                       Pzdr.                                            Witaj - ano taka jest - ale jest miła -                                                                 Pzdr.serdecznie. Witam -    Witaj - masz rację  - czasem trzeba bo można poczuć ulgę odnaleźć się -                                                                                                               Pzdr.serdecznie. @Kwiatuszek - @Posem - @Simon Tracy - @huzarc - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...