Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

KRÓTKA ROZPRAWKA, O WYŻSZOŚCI JĘZYKA POLSKIEGO NAD ANGIELSKIM

Motto:
"Suchaj dzieweczko – ona nie słucha
Żar z gorącego jej brzucha – bucha!"
Z poezji polskiej wzięte.

Nasz język barwny
Nasz język giętki
To nie angielskie
‘Bezzębne’ dźwięki.

Weź przykład z Motta – słowo DZIEWECZKA
Choć nie znasz lica,
Czytasz i wiesz już – ‘młoda dziewica’.

A dla Anglika, jest tylko GIRL
Musi coś dodać, by trafić w cel.
Więc pisze nice, albo też pretty
I kres określeń młodej kobiety.

A polski język tutaj bogaty,
Mnożą się słowa, jak polne kwiaty!

Taka DZIEWUCHA – ta raczej z wioski
Wydoi krowę, wymaca nioski
Gdy trzeba, nawet za pługiem stanie
No i ‘młócenie’ lubi na sianie.

Lub z dawnych czasów taka – DZIEWOJA
Wielka i dumna – w sam raz dla Woja.

Lub popularna w książkach DZIEWUSZKA
Ani DZIEWCZYNKA ani DZIEWCZYNA
A za chłopcami strzela oczyma!

Lub zapomniana PANNA-DZIEWANNA
Lekka jak mgiełka ... zorza poranna ...

Gwarowo – DZIOUCHA – wyraz zanika
Taka ze Śląska, córka górnika.

Zaś z obu końców Normy Społecznej,
Cokolwiek znaczyć by to miało,
Dwa określenia – DZIEWKA/ DZIEWICA,
Obie się w życiu spotkać zdarzało.

Wiele określeń mają DZIEWCZĘTA,
Ale niech każdy tu zapamięta,
Że każda kiedyś zostanie mamą,
Taką cudowną, taką kochaną.

Ech ci Anglicy – Zimne Kotlety,
Co nie umieją nazwać Kobiety!

**********************

Jak zapomniałem kogoś na ‘liście’
To się do tego wiersza dopiszcie!

  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Oj trzeba tu dodać jeszcze DZIEWCZĄTKO
Głuptaśne pokraczne brzydkie kaczątko
Co raczej nikogo dziś nie zachwyca
Jutro zakwitnie nad wyraz kobieca


ściskam Marku
widzę że znasz się na babeczkach
nie ogarnąłeś tylko tej jednej małej
która jutro może Cie ogłuszyć

strzeż się
hihih

poozderko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...