Hioba ból

[Dominik Pisarski]

Bo szczęście we mnie gaśnie,
Bo maleję w oczach psów,
Na mój widok stroszą się koty,
Rzucają nawet pchły
I źle mi przy nich leżeć.

A ludzie?
Patrzą i
Przechodzą dalej ze zgryźliwym uśmieszkiem
Krzywą, wąską linią pod nosem,
Szpetną do bólu
Blizną głęboką

A mnie zapytało sumienie:
- Boli cię serce?

Serce… ludzkie we mnie bije
Jednak szczere psie warczenie
Kocie prychnięcie
I pchły ukłucie
Bolą mnie bardziej
Niż ludzie…

[Michał Gomułka]

Podoba mi się Twój wiersz. Jedyne czego mogę się przyczepić, to że został "luźno" potraktowany. Ale po części jest to usprawiedliwione przez pierwszą osobę, w której się wypowiadasz. Dodam, że sam również napisałem niedawno wiersze inspirowane księgą Hioba.
Tutaj ich nie ma.