Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dostałeś ciało, duszę,
Rozum i czucie,
Masz w sercu suszę,
Masz w sercu kłucie,
Uczucie jakby koniec,
Pobiec na koniec,
Uciec od stada owiec?

Wszędzie gdzie ktoś,
Będzie zawsze wartość,
Na to, co złe,
I na to, co ludzie,
A ludzie są źli,
Gdzie uciec,
Gdzie dobro się tli?

Deszcz spływa po czole,
Sól po policzkach,
Ja w dole,
Ja w glebę wnika,
Ktoś leje,
Czemu mnie poniżasz?

Podaje dłoń,
A oni patrzą na kolor,
Oddaj im pokłon,
Bo wysoko stoją,
Patrzą z góry,
Ale nic nie widzą,
Tylko czarne chmury!

Opublikowano

Jeżeli to jest konstruktywna krytyka to się nie wykazałaś!!! [...wykasowane - nie na temat wiersza...- bezet] Jeżeli widzisz w nim program wyborczy to głosuj na samoobronę. Pozdrawiam ozięble :(((

[Pan Gladius otrzymuje ostrzeżenia za chamskie uwagi nt. osób - bezet]
[sub]Tekst był edytowany przez Roman Bezet dnia 20-07-2004 16:26.[/sub]

Opublikowano

moim komentarzem było: nie do strawienia... zwykłe ocenienie mojego spojrzenia na ten wiersz... jestes ciekawy głębszej krytyki?? napisz o tym a ja to uczynie.

A powyzsze słowa to pytanie, czy wiesz co to jest... po prostu na nie odpowiedz...

Tera

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Spektakularna synteza słowna! Szczególnie stylowe stanowi: Symfoniczne ścieranie się spółgłosek. Stworzenie sensownego, sprawnego sytuacyjnego szkicu, składającego się samotnie z sylab rozpoczynających się "s", stanowi spektakularny seans sztukmistrzowstwa. Słowa selekcjonujesz starannie, są sympatycznie szalone. Super! :)   ps. Lubię takie zabawy! W dzieciństwie bawiłam się z bratem i tatkiem w takie układanki, ale to były proste historyjki. Cudnie, że mi je przypomniałaś. 
    • @degatoja To wiersz pełen melancholii i autorefleksji. Ta surowa, niemal filmowa sceneria – pusty peron, neon, zadrapane mury – tworzy doskonałe tło dla wewnętrznego rozliczenia.   
    • @Sylwester_Lasota dzięki:) i nigdy słowa nie mogą być niestety takie, jakie by się chciało, aby były. Pozdrawiam:)
    • @Nata_Kruk Napisałaś ostry wiersz o współczesnej obsesji na punkcie wyglądu i mediów społecznościowych. Pokazałaś, jak za fasadą perfekcji kryje się pustka i smutek. Nie oceniasz wprost, ale dokładnie dobrane słowa robią swoje - „ociężałe rzęsy", „napompowane", „nadęta jak bąbel" - obnażają sztuczność i wysiłek włożony w kreowanie wizerunku. Świetny kontrast jesieni i bańki mydlanej - natura w swoim autentycznym, melancholijnym pięknie naprzeciwko sztucznej, kruchej konstrukcji ego. A to zakończenie... „sława - tylko podziwiać i... zaszlochać" - genialny chwyt. Pokazujesz, że za pragnieniem uznania i podziwu kryje się rozpacz. Że te „kłęby spojrzeń" nie nasycają, tylko pogłębiają pustkę. Jest w tym wierszu coś smutnego - widzisz, jak ludzie więzną w tej grze pozorów. Świetny tekst!
    • Świetnie odmalowany klimat grozy frontowych realiów (jak zgaduję), ale myślę, że można jeszcze co nieco w tekście poprawić. Mówiąc szczerze, nie przekonuje mnie jakoś "pchła, co pełza mym brudnym brzegiem palca". Widziałbym to jednak jakoś inaczej. Powiedzmy be "mym" i "brzegu palca", ale też nie chciałbym też za bardzo ingerować w gruncie dobry test.   Pozdrawiam    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...