rozkleiło mi się (życie)

[izabela walter]

pamiętam tak niewiele
a staram się ułożyć w jedno
nasze historie poszatkowane

zadowalam się każdym
ochłapem niepamięcią sąsiadki
co zapełni kolejną białą plamę

znam tylko wasze kłody
codzienne i wiem że dzisiaj
plagiatuję jej potknięcia

wybrałeś próżnię wspomnień
więc nie mów już o histerii
bo mnie została tylko ta renta

a ja dalej nie pamiętam

[Messalin_Nagietka]

życie się nie rozkleja - sami je sobie topimy we wspomnieniach, w chęciach i beznadziejach - tyle co z wiersza - tyle co z przemoczonych wersów łezką trąconych i rozszarpcie je teraz lub pozostawcie do zeschnięcia - wiersz jak najbardziej współczesny
MN

[Joanna_W.]

Chandra może wszystko.
Ogólnie - ciekawy tekst, tylko tytuł zbyt dosłowny. I jeszcze ten zbędy zaimek "ja" w ostatnim wersie.

A.

[izabela walter]

bynajmniej nie chandra była źródłem tego co napisałam, a tytuł nie jest taki jednoznaczny, no - przynajmniej jak ja na niego popatrzę :)dziękuję za komentarze