Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

To podziw, prawda? Nie zauroczenie?
Nie chcę popadać znów w chore marzenie.
Przecież świat kocham a nie jego
Rysowniku-historyku Dantego...

Zbyt wiele ludzi, zbyt wiele znaczeń,
Za dużo pytań, za mało przeznaczeń,
Za ciasne serce i czasu za mało-
Żeby po prostu tak kochać się dało.

We mnie za mało poezji w nim za dużo teatru
I nigdy nie zagramy w jednym spektaklu.
We mnie mało talentu on jest niemal nim samym
A przecież od Boga po równo jest nam dany...

Proszę, nie patrz, ja spuszczę głowę
Byś nie poczuł tego co ja czuje
Cicho, graj dalej
Nie widzisz że się nie-zakochać próbuje?





Witam wszystkich :) Nie mogłam się zdecydować który wiersz tu wstawić najpierw... więc na początek coś takiego. Dopiero się uczę tej pięknej sztuki manipulowania słowem. Proszę o ostrą krytykę.

Opublikowano

Zrezygnuj z rymów , gdyż na tym forum nie mają szans i szkoda Twojego pisania. Nie jestem zwolennikiem, aby nie było rymów, gdyż napisać wiersz z rymami i celny jest wielką sztuką. Tutaj jednak wielu przerasta swoimi ideałami nawet Szymborską czy Miłosza, więc albo się przystosujesz i będziesz pisał białym wierszem , albo nie otrzymasz aplauzów. To napisałem, aby Cię jakoś wprowadzić. Życzę powodzenia i sławy


pozdrawiam

bestia

Opublikowano

Droga meg tj. Tutaj na tym forum też jest masę gniotów, ale można się wiele nauczyć, bo jest od kogo. Bestia ma rację. Znam sporo Twoich wierszy, próbuj je skracać nie ujmując treści. Nie naśladuj trzymaj się własnej drogi. Nie zgadzam się co do rymów, też są fajne. Poza tym Tobie chodzi o wskazówki i sugestie a nie aplauz. Nie czekaj tutaj na niego- tylko zyskasz. Tak jak ja. Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - cieszy mnie że poruszył - czyli zdał egzamin - dziękuje -                                                                                                               Pzdr.  
    • Ale możesz poruszyć emocjonalnie czytającego:). Pozdrowienia
    • Kończy się jesień, przychodzi zima, Brunatne liście pod dębem gniją, Smutny patrzę mokrymi oczyma – Jakiego wyroku i winą czyją?   Żegnam dzień szary, a jutro: Zimne powietrze, deszczowo, Znów dzień szary, i smutno – Choćby jedno pocieszyło słowo.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Asfalt od deszczu odbija światło, Łez nieba więcej wytrzyma – Mnie nie przychodzi to łatwo.   Z spuszczoną głową przez ulicę, Powłócząc ciężkimi nogami, Betonu krążki i kroki liczę – Sam ze sobą, godzinami.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Mokre powietrze przenika do głębi, Smutek serce gorące zatrzyma – Nie słychać gruchotu gołębi.   Dzień szary, smutek i nędza, Na strunie duszy rozpacz zagrała, W melancholii świat zapędza – Nadzieja nie przetrwała.   Kończy się jesień, przychodzi zima, Nie policzę, ile złego przybyło, Dobro już się mnie nie ima – Serce smutne z bólu zawyło.   Zgubiona nadzieja, szklane oczy, Dni krótkie, noce nieprzespane, Życie jak kamień się toczy – Myśli szarością posypane.
    • Krzyk Długi, głuchy krzyk Rozrywa mi płuca Zgniata mi serce Wyżera od środka martwy już mózg Ale na zewnątrz nie słychać nic Duszę się swoją niemocą Duszę się bólem Na gardle czuję podeszwę istnienia Które coraz głębiej wbija swoje kolce w moją krtań Nie umiem wstać Nie umiem podać ręki słońcu Parzy mnie współczucie A poczucie winy wypala znamię na mej duszy Zapadam się I czuję jedyne kojące ciepło Dziewiątego kręgu piekła Gdzie witają mnie zdrajcy godności I na tronie zakładają mi koronę cierniową.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...