Wiersz, który musiałem napisać

[Bogdan Piwowarczyk]

W amerykańskiej prasie
Ukazały się wspomnienia Żydówki
Z czasu końca drugiej wojny
Była wtedy malutką dziewczynką
Siedziała wygłodniała zziębnięta wycieńczona
Na dworcu kolejowym w Częstochowie
Podszedł młody człowiek, porozmawiał
Przyniósł ciepłą herbatę
Potem przyniósł jeszcze coś do zjedzenia
Gdy zbliżała się godzina odjazdu pociągu
Powiedział do dziewczynki
Spróbuj wstać, a gdy nie znalazła
W sobie sił zaniósł ją na rękach
Do pociągu na odchodnym powiedział
Jestem klerykiem nazywam się Karol Wojtyła

Czy do każdego z nas
Nie mówił spróbuj wstać
Kłócimy się o słowa idee
Tam gdzie myśl człowieka
Styka się z rzeczywistością
Zjawia się życie lub zjawia się śmierć
Prawda o nas w naszych czynach