Ciemność

[Efre]

Wszyscy obojętnie patrzą jak sie pogrążam
każdy wzdryga ramionami gdy mówię, że sie nie poddam.
Spoglądam w Twe oczy zielone i widzę krztę człowieka
ale słyszę tylko słowa: już po was uciekaj!
Szarpie się i krzyczę: nie oddam!!!
Na to szepty bardzo ciche: to ona..
Rozglądam sie w ciemnościach
by odkryć szeptów postać
lecz widzę tylko ciemność
panującą w przestworzach.
Ogarnia mnie lęku tęsknota.
Bać sie i uciekać, stać i się nie poddać,
szarpać sie i krzyczeć o jeden błysk słońca?
w ciemnościach wyobraźnia daje po łokciach..
Wypełnione demonami myśli żywią postrach..
Jedno miłe wspomnienie
jeden pozornie nieznaczący gest
odbije słońcu ziemie
z bezkresu bezsilnych łez