Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

śpisz a nasz dom(...)


Rekomendowane odpowiedzi

z dedykacją powiekom(...)

już tam w akademiku
chociaż nie jest to domem
który w sercu

już tam kierownik
wielki niby w swej koszuli
minę stroi na drzwi

dom pełen czułości
zapachów spokoju i promieni
malutki własny jak świeca

już tam wieczorem
bez windy po starych
drepczę

przez te dni przez dreszcz
dzisiejszej przechadzki przez
stare szaty do wymiany

poczekam na śniadanie(...)

podpisano:łamliwe niewyczerpanie

--------------------------------

dziura w dziurze

co raz dalej mi do domu
więcej zakrętów


na dole mieszkają dwa krzyże
jeden przez drugiego przemawia
z dwojgiem oczu bez rąk

czasem tak po ludzku współczujesz
nam Boże, my tu na ziemi


-----------------------------------

do czytelników:
pod literą nie martw się
wszędzie wrażliwy jest
może to trzeba chronić
kąt nadzwyczaj dobrze

nad blaszanymi dachami
kret(....)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No..nie za ładnie Babuniu, taka chlapowata pogoda, ustrzegaj
się, bo czasem mogą uszy chlapnąć(:żartuje tak nie mrawo
i odpisuję, żeby tak było piękniej(...) a może będzie(?); J.-k. serdecznie (ciepła herbata, ciepłe ubranko, ciepła )
( dzięki za ciekawe i za przeczytanie tego owego jakiegoś tam.... a ja pomyślałam, że będę
się wstydzić tego powyższego mm...i że w wolnej chwili wskoczę na zielenioastą i usunę co trzeba,a...tam, jakie jest nie każdy widzi(; może troche)
ps. wiechoł pewnie skacze teraz z radości(.......)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cześć bestio, dzięki za depnięcie przede wszystkim to bardzo ujmujące,
jak odpręża to tylko się cieszyć, bo za oknem szarawo, a i po co męczyć
oczy, jak miło to milej dziękuję za odwiedziny i bardzo pokrzepiającą
autorefleksję o pisaniu(...); J. serdelecznie, (o, i że tu drepnąłeś akuratno tu...)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj bestio(...)
ja z gór nie pochodzę raczej, chociaż fajnie jest po nich połazić pewnie,
dialekt pewnie jakoś tam się u każdego samoistnie wytwarza już
od pieluch(: i przeede mną tysz(...);J. dziękuję za depnięcie(z wykrzyknikiem)
chociaż może by tak o wierszole bardziej coś(.......)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pseudonimy, anonimy, imion brzmienia i wibracje, gdy się z nimi oswoimy, to się stają naszym światem.   Tym prawdziwym lub fałszywym, upragnionym lub niechcianym, jednak tylko dla nas żywych, przez nas samych nazywanym.   Chociaż byłeś Bezimienny, dla tych, którzy żyć nie mogą bez nazwania spraw codziennych, nas nazwałeś Swoją Drogą.   Pozwoliłeś się nazywać, wołać czasem po Imieniu, przykazałeś przy tym jednak, by nie wzywać na daremno.   Buntownicze tłumy rosną, co nikogo nie chcą słuchać, choć na ustach mają wolność, podgrzewacze mają w uszach.   Odrzucają Twoje ścieżki, własne rąbią sobie sami. Zbyt daleko już odeszli, chociaż błądzą, idą dalej.   Twoje Imię deformują na sposobów bardzo wiele Choć je często przywołują, częściej w łóżku niż w kościele.   Czasem w żarcie lub w zawiści, bez szacunku, przez przypadek, bardzo często z błahych przyczyn albo bez powodów żadnych.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      "kochamy wciąż za mało i stale za późno" J. Twardowski
    • Inne pokolenie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie pozwalamy im.
    • najtrwalszy uśmiech to ten ze zdjęcia jest niewzruszony nawet w ciężkiej chwili na pogrzebie idzie wśród płaczących trzymając wyznaczony mu fason gdzieś w sąsiedztwie drewnianego krzyża a za nim idą pokruszeni ludzie którzy nie zdążyli czegoś zrobić albo zrobili co nieco niewłaściwie za mocno wcale lub nieadekwatnie a teraz we łzach i chusteczkach ciemnych spodniach czapkach butach idą w ostatnim wspólnym spacerze wbijając smutne oczy w ziemię rękawiczki czapki siwy włos na płaszczu a podnosząc je tylko tyle ile trzeba żeby przypomnieć sobie klimat albo posłuchać koncertu ptaka który do tego uśmiechu raczy śpiewać   grudzień anno domini dwadzieścia cztery
    • O kotach można zawsze :) stworzenia doskonałe. Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...