Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

śpisz a nasz dom(...)


Rekomendowane odpowiedzi

z dedykacją powiekom(...)

już tam w akademiku
chociaż nie jest to domem
który w sercu

już tam kierownik
wielki niby w swej koszuli
minę stroi na drzwi

dom pełen czułości
zapachów spokoju i promieni
malutki własny jak świeca

już tam wieczorem
bez windy po starych
drepczę

przez te dni przez dreszcz
dzisiejszej przechadzki przez
stare szaty do wymiany

poczekam na śniadanie(...)

podpisano:łamliwe niewyczerpanie

--------------------------------

dziura w dziurze

co raz dalej mi do domu
więcej zakrętów


na dole mieszkają dwa krzyże
jeden przez drugiego przemawia
z dwojgiem oczu bez rąk

czasem tak po ludzku współczujesz
nam Boże, my tu na ziemi


-----------------------------------

do czytelników:
pod literą nie martw się
wszędzie wrażliwy jest
może to trzeba chronić
kąt nadzwyczaj dobrze

nad blaszanymi dachami
kret(....)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No..nie za ładnie Babuniu, taka chlapowata pogoda, ustrzegaj
się, bo czasem mogą uszy chlapnąć(:żartuje tak nie mrawo
i odpisuję, żeby tak było piękniej(...) a może będzie(?); J.-k. serdecznie (ciepła herbata, ciepłe ubranko, ciepła )
( dzięki za ciekawe i za przeczytanie tego owego jakiegoś tam.... a ja pomyślałam, że będę
się wstydzić tego powyższego mm...i że w wolnej chwili wskoczę na zielenioastą i usunę co trzeba,a...tam, jakie jest nie każdy widzi(; może troche)
ps. wiechoł pewnie skacze teraz z radości(.......)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Cześć bestio, dzięki za depnięcie przede wszystkim to bardzo ujmujące,
jak odpręża to tylko się cieszyć, bo za oknem szarawo, a i po co męczyć
oczy, jak miło to milej dziękuję za odwiedziny i bardzo pokrzepiającą
autorefleksję o pisaniu(...); J. serdelecznie, (o, i że tu drepnąłeś akuratno tu...)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj bestio(...)
ja z gór nie pochodzę raczej, chociaż fajnie jest po nich połazić pewnie,
dialekt pewnie jakoś tam się u każdego samoistnie wytwarza już
od pieluch(: i przeede mną tysz(...);J. dziękuję za depnięcie(z wykrzyknikiem)
chociaż może by tak o wierszole bardziej coś(.......)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jesienią ociężałe, spadać niegotowe, nieśmiało się mienią żółtorubinowe. Po burzliwym lecie, na wiatr nie rzucane, nasączone treścią, jak jabłka w poranek. Mogą być jak cukier lub twarde jak granit. i przynosić szczęście albo ostro ranić. Umie je zastąpić w rozwlekłej ocenie, piętnując meritum, wymowne spojrzenie.      
    • posądzaj mnie o wszystko co najlepsze, pomawiaj o zalety! nie jestem takim szkaradeuszem, jak sam się maluję. w tej klatce mieszka ciemne i rozgestykulowane dobrzulo, co każdą z tysiąca rąk mówi o czułości. niech moje uczucia dotrą, z mózgu do ust, perlustrowane. przeglądaj zasoby, zanurz się w archiwa. pozwalam, proszę, wręcz domagam się tego. śmiej się widząc, że jestem pełen pluszowych kotków, że brzoskwinki tu, nie kowadła i sierp. przyznam się do czegoś, ale zachowaj to dla siebie. na nazwisko mam Prawdziarz, pozostałe personalia to jedynie ksywy dla nieoświeceńców. nocami, jak nikt nie widzi, odwracam się twarzą do szczebli i wyszywam cię na czarnych płótnach. cóż tam powstaje! ty gromiąca wzrokiem za szczeniackie żarty, intarsjowana złotem i żywicą, uśmiechnięta i w kwiecistych smugach, z liliowym otokiem, ubrana w suknię o średniowiecznym kroju, międzygalaktyczna i dwudziestodrugowieczna, przyszła, ty roztrzaskująca mi na głowie teorban, gdy znów przesadzę z wygłupami. oglądaj twoje portreciki. nawet te jeszcze niepowstałe. wszystkie są tworzone w takim samym skupieniu (aby bardziej się skoncentrować nucę cicho przy igle, szorstkim głosem, lovesongi). przytulanki we  mnie, lusterka w kształcie serc ukryte w zakamarkach.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Na bieli ślad rysują saneczkami, śnieżynki w powietrzu szepczą cichutko, jakby rozmawiały z zimową nocą, z mglistą poświatą nad ciemnym laskiem. Skrzypi śnieg jak stary zegar zimy, odlicza kroki między świtami. Policzki czerwone, jak żar w kominie, dziecięcy śmiech niesie echo w dolinie. Bałwanek, poeta mroźnej przestrzeni, mruga węglowym, czarnym okiem. A ptaszek samotny w tej białej ciszy, śpiewa pieśń, której nikt nie usłyszy.
    • @Alicja_Wysocka ..no to klawo ☺
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...