"Raj"

[makowiec]

Patrzę na rzeczy z natury normalne
Czuję radość,łzy szczęścia to nie jest banalne
Próbuje po prostu otworzyć swe serce
Nakarmić wzrok,dotknąć bo po to mam ręce
Wykazać się ukrytą cechą charakteru
Posiadać takie coś jak jeden z wielu
Przępieknie jest oddychać pełną piersią
Opisywać rzeczy,postrzegać barwą piekniejszą
I nawet gdy jest Ci smutno i coś zawodzi
Potrafisz dać upust emocjom na to wychodzi
Doznania te sprawiają że żyję
Mam wiele uczuć ale ich nie ukryje
Osiągam zenit i wielkie podniecenie
Gdy jestem w górach spoglądam na otoczenie
Ten widok i jakże dobitna harmonia
Nie są wynikiem posiadania na szczęście słonia
Interpretacja widzianego tutaj krajobrazu
Sygnał dla mózgu to forma przekazu
Która zapiera dech w piersiach
A dreszcz emocji odczuwalny jest w mięśniach
Oddałbym wszystko za te cudne chwile
Które trwają zbyt krótko i są bardzo miłe
Gdyby zastąpić budzik śpiewem słowika
A przez okno wlatywałby zapach lasu i borowika
Fontanna traciłaby urok przy wodospadzie
Zamiast na przystanku siedziałbym na głazie
Delektować sie tym nieodpartym urokiem
Podziwiać matkę nature krok za krokiem
Spędzić noc pod gołym niebem
Leżeć rozmyślać to najprawdziwszy eden...