Skoro pisana mi nicość

[Michał Kurdyk]

Tam gdzie piach rozumów,
Gdzie szarość dnia wiecznego?
Trwanie w pustyni samotności.
Koszmar dnia codziennego.
Nie rozumiem, czemu brak mi szczęścia.
Każdego dnia tracę radości pragnienie.
Szukając wolności odnalazłem ścianę wiecznych umarłych.
Jaki sens trwania, skoro koniec wiadomy?
Brak we mnie sił, aby prosić o zrozumienie.
Skoro pisana mi nicość więc niech i ona mnie strawi...

[Agata Pawlus]

wiersz ladny, tylko dlaczego w nim az tyle rezygnacji? trzeba walczyc o lepsze jutro... mimo, ze ono i tak nie nadejdzie

[teraa]

to takie rozmyte i patetyczny... nawet troche nadęte...
kompletnie mi się nie podoba...

Tera

[Michał Kurdyk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W sumie nie oczekuje aby sie podobał.. ważne ze mi się podoba :)
Ale dzięki za komentarz..
Może inne "wiersze" ci się spodobają :)