wyspowiadam czerwień
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 44 odpowiedzi
- 863 wyświetleń
-
- 43 odpowiedzi
- 694 wyświetleń
-
- 33 odpowiedzi
- 486 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 731 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 606 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Ewelina28 · Opublikowano
Chcę odpowiedzi tylko Na swoje pytanie Czy ktoś mi będzie w stanie Odpowiedzieć na nie? Byłam u wróżek, znawców, wieszczych Każdy mówi to samo Ale jaki ma to sens, skoro ja chce usłyszeć Odpowiedź z mojej głowy wyimaginowaną -
Przez Amber · Opublikowano
@Dekaos Dondi Słodka zemsta.:) Pozdrawiam serdecznie. -
Przez hania kluseczka · Opublikowano
jestem dla ciebie objawieniem wszystkich cnót gotowych na lizanie choć myję okna niedbale i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie jest dla mnie uciążliwe a moje usta się czerwienią bardziej niż wczoraj tylko w miękkim półcieniu twoich wątpliwości wiem że o mnie myślisz wiem że do mnie mówisz kiedy idziesz spać układając głowę na poduszce spierdalaj kurwo -
Przez Vasiu · Opublikowano
Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele. Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali. Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania. Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic. Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca. Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią. Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec. Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi. To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic. Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów. Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach. Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności. -
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
Trochę inna wersja dawnego tekstu trochę w nerwach pan makowiec aż się w brzuchu mak poplątał cukierenka jemu w głowie tylko nie wie jak wygląda czupiradło lukrowane? przepaloną skądś wywlekli? ale gdzie tam piękno same wyrzeźbiona dziś w cukierni już ją widzi ciasta fałdką aż rodzynek nagle stoi jęczy z boku stary piernik bo mu widok karp zasłonił lico słodkie cała reszta kolorowa karmelowa oblubieńca to pocieszka lecz w jej sercu wielka trwoga jeden z gości chce ją schrupać ma apetyt na jej kształty pan makowiec blachą stuka kocha przecież nie nażarty gościu widzi smaczny maczek aż go wzięła wielka chętka lubo moja choć zapłaczesz ty przeżyjesz mnie pamiętaj cukierenka jest w rozpaczy gdyż makowca głupol trawi więc wskoczyła mu do gardła aż się człowiek nią udławił
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się