Na południe od granicy, na zachód od słońca

[Katarzyna Leoniewska]

śmieją się róże zakochane w fiolecie
lampa zza zasłony
podpowiada kontur

rozdajemy karty
rozwieszamy huśtawki

kilka westchnień skok w dal
przez wiosnę

co dzień ta sama
zabawa w przemijanie

zaczyna się od rozpoznania źrenic

[Tomasz_Piekło]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wybacz mi dobre chęci, ale tak początek widzę. Pozdrawiam

[Katarzyna Leoniewska]

Dobre chęci wybaczam ;P
A póki co pozostawiam jak było.

[Emu Rouge]

chyba Tomasz ma rację.
ja bym jeszcze taką fuzję z dobrej chęci;)
kilka westchnień skok w dal
przez wiosnę - co dzień ta sama
zabawa w przemijanie
na razie jakiś taki rozpierzchnięty ten wiersz...
i zabij mnie ale za chiny ludowe nie trafia do mnie pointa; nie mam pomysłu jak rozpoznać źrenice, może chodzi o rozpoznawanie kogoś po źrenicach, ale to jest średnie i tak, wg mnie.
pozdr aga

p.s. i wybacz, oczywiście...;)

[Katarzyna Leoniewska]

Rozpoznanie źrenic? Może koncentracja na drugiej osobie - spojrzeć w oczy i "rozpoznać" -> upewnić się, czy w tym codziennym "przemijaniu" wszystko jest "takie samo" jak wczoraj... ;)
Nad układem wersów pomyślę jeszcze...

[bazyl_prost]

jakaś niezdrowa dekadencja, wampirów?

[Katarzyna Leoniewska]

Już prędzej wampirów niż dekadencja - i dlaczegóż to niezdrowa?! ;P

[Maciej_Satkiewicz]

wersyfikacja jak najbardziej dobra, zmieniam tylko "w fiolecie" na "we fiolecie", choć może niesłusznie i dodaję do ulubionych (kiedy już będzie taka możliwość) ;P

PS. 21:36:59 - więc wiersz prawie idealny ;

[Katarzyna Leoniewska]

Jak mówi pewna studentka polonistyki: powinno być "w fiolecie" a nie "we" ;)

[Judyt]

kilka westchnień skok w dal
przez wiosnę

co dzień ta sama
zabawa w przemijanie

zaczyna się od rozpoznania źrenic

ładnie tu(...); lepiej żeby te źrenice
nie przemijały, ale nawet po drugiej stronie
towarzyszyły człowiekowi; J.