Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ach Galilaae gdy jesteśmy sami
W kosmosu klatce zawieszeni w sobie
I w oczach naszych pną się światłem laury
Po-milcz raz jeszcze i daj mi odpowiedź.

Gdy dzień się modli aby nie przejść w noc
A światło dzienne do mroku dojrzewa
Gdy jego szczątki w Słońca rzucasz stos
Odwróć się! – ludzie – skamieniałe drzewa

Jak rewolucja obeszła nas obu
Ciebie ścisnęła i sprężyła w gwiazdy
Mi zgniotła serce by miało kształt grobu
I w nim zamknęła bym prze-mierał czasy.

Bo rewolucja już się dokonała
Choć nie doświadczył ni liść jej ni człowiek
Ziemia tak wielka do ziarnka zmalała
Nikt jej nie znajdzie. Nawet będąc Bogiem.

Choć co dzień drzewa, wędki wyciągnięte
Próbują Boga złowić w nieba lustrze
Lecz wciąż nie mogą speszone człowiekiem,
Nieodbijanym i zamkniętym w pustce.

Tak, marzyliśmy! Lecz jedno marzenie
Jaką ma siłę, nadto by sny składać?
Tyś mnie pokonał, ja zniszczyłem ciebie
Mogliśmy tworzyć, ale nigdy zbawiać.

Bo rewolucja już się dokonała
Za dużo okien chcieliśmy otworzyć
Bez największego: nieba – okna świata
Chcieliśmy zbawiać, nie chcieliśmy tworzyć.

Myśmy zbyt senni. Opleśnieli snem
Naiwnie wierząc, że promień da drogę.
Po którym co dzień schodzi nowy dzień
Który maluje świat wszelkim kolorem.

Lecz przegraliśmy. I teraz płyniemy
Po nic lepszego. tam gdzie wszyscy znikli
Pytam więc cicho, czy mogę być pewny
Słów mych ostatnich:
„Galilae vicisti”?

Opublikowano

obsesja twoja nikła jest widocznie
ziemia skurczyła się ze wstydu
przed cierpieniem wielu
może nie daleko od hell jest do helu
bardzo niedaleko i to zdanie wielu
ból nikogo nie bawi
jest ciągłą obsesją
którą trzeba zwalczać

lecz nie tak żeby ziemia się skurczyła
/\/\/\ i tu nie ma rymu

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie zabiłeś :P Tej poezji nie da się zabić, bo to nie jest poezja życia, nie poezja pochwały, bardziej nadchodzącej, spełniającej się katastrofy i wszelkiej bezradności :P

Do wielkiej osoby, Jan Lechoń

O Ty, coś się na chwilę nie rozstawał z chwałą!
Pamiętam maj w Paryżu i wieczór upalny,
Gdy nie chciał nikt uwierzyć w to, co już się stało,
I kiedy szedłem płakać pod Łuk Tryumfalny.

Jam odtąd nigdy Twego nie wzywał nazwiska,
Lecz Jak Cię dziś nie wołać, gdv Wilno się pali
I milion znów bagnetów wśród dróg naszych błyska.
I słychać znów w Warszawie armaty Moskali.

Więc znowu idź przed nami. Ogromna Osobo
I patrzaj w ciemną przyszłość przez swe oczy siwe.
A my znowu w nieszczęściu idziemy za Tobą,
Ażeby znowu czynić rzeczy niemożliwe.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I.  Dobrze, że mogę kochać  bez rekomendacji –  jak się kocha  rysę na szkle,  bo przypomina twarz.  Ty możesz  nie wiedzieć.  Możesz spać spokojnie  w świetle,  którego się nie domagam.  Nie pytam.  Nie proszę o   wyjaśnień –  wiem, że tłumaczą się  z miłości  ci, którzy przestali kochać.  Czasem piszę  do ciebie  wiersze, których nie kończę,  bo koniec  to już nie o tobie. II.  A potem wracasz –  nie słowem, nie gestem –  ale oddechem,  który zostaje  na szklance po herbacie.  Nie wiem,  czy to znów miłość,  czy tylko echo  w miejscu,  gdzie milczenie  nauczyło się twojego głosu.  Znów czytam  to, co nie zostało zapisane.  Znów jestem  tym, który nie potrafi  zrezygnować,  choć już dawno  zrezygnowano z niego.
    • miłość nie jest łatwa ma ostre zakręty pazur pokazuje   miłość nie  tylko słodka bywa że goryczą częstuje   miłość nie jest prosta ma plus ma minus taka bywa   miłość to nie tylko miłe ma chwile chore potrafi ukłuć   robi to tłumacząc się że to wszystko  w ramach się mieści   bo miłość to miłość kto się jej nauczy ten ją zrozumie    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - mówi się trudno - za czytanie dziękuje -  Witam - dziękuje serdecznie że byłeś -                                                                          Pzdr.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - czysta prawda w twym komentarzu - dziękuje -                                                                                                    Pzdr. Witam -  miło że fajnie - dzięki -                                                               Pzdr.
    • Chcę odkryć tajemnice twojego serca Ile miłości kryje się w twoim sercu Czy mogę zanurzyć się w twoim uczuciu Zabierz mnie do czerwieni serca i intensywnych róż Niech ten kolor wypełni nasze bycie Niech wieczór, w którym się spotkaliśmy, stanie się magiczny Poczujmy nieodkryte uczucie Emocje przekształcą się w życie, a my napiszemy jego historię Zobacz, w naszym wnętrzu są nasze odcienie czerwieni O, życie, daj nam energię i zdrowie dla naszej miłości Z głębi serca zrodziło się uczucie i nowe istnienie Teraz jesteś Ty i Ja kocham Cię                                                                                                                                 Lovej. 2025-07-25                      Inspiracje . Zakochanie .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...