Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

The Darkest Gift

Imm0rt4l
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Imm0rt4l

Imm0rt4l

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

It is a night of dark desire, a song of subtlety,
wolves vent their howls. The immortal one
rises.

Curling wisps of death shrouds her deathly form,
an eternal desire.

Her raven hair cascades over
translucent ivory shoulders, and her
full crimson lips part slightly, to taste the
blood streaming from the
pale flesh beneath
her.

Now a night of new awareness,
I smile vaguely.

--
Moja twórczość: www.zablysnij.pl/ludzie/immortal

Zuźka

Zuźka

Opublikowano
Opublikowano

"A niechaj narodowie widy postronni znają,
Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają" (M. Rej)
Nie lubię mody anglojęzycznej. A co do wiersza - nie wiem. Nigdy nie byłam dobra z języków obcych, więc nawet nie próbuję zrozumieć.
Pozdrawiam
Zuza ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      Miasto we mnie

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Marek.zak1Bardzo dziękuję!  Czarnobyl to rzeczywiście mocny punkt odniesienia dla tego rodzaju obrazów. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie! 
    • Annna2
      Miasto we mnie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  piękny wiersz, wzruszający, we mnie też jest, jak miłość, co zwycięża śmierć.  Tam wszyscy trafią, a my ich odwiedzamy- a ich nie ma tam na cmentarzu. Ich nie ma- są w Niebie.   Mieszkańcy są na delegacji w poprzednim życiu. Zostawili herbatę, która nie stygnie lecz gęstnieje i książki otwarte na stronie, gdzie bohater miał zrozumieć - lecz zdanie urwało się jak tętno.     "Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego." (ks. Jan Twardowski)  
    • Berenika97
      remedium

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @lena2_ Cisza jako dawanie, nie branie – to odwrócenie perspektywy. Zwykle cisza kojarzy nam się z pustką, brakiem. Ty pokazujesz ją jako pełnię, jako ziemię, która karmi. Cisza nie ogłasza swojej wartości, po prostu jest płodna. Czasem cisza to po prostu przestrzeń, w której coś ważnego może się narodzić. Pięknie!
    • huzarc
      Miasto we mnie

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Berenika97 To wiersz o miejscu pamięci, które nie chce już mówić, ale nadal przechowuje ślady istnienia. Widmo miasta, jako metafora wygaśniętej tożsamości. Proces ten nieustannie zachodzi unieważniając porządek świata, bo choć architektura miasta wydaje się geometrycznie spójna, to jest jednocześnie tłem dla chaosu zacierającego znaczenia. Pozostają pytania, a nie ma już odpowiedzi. Pozostaje ciche requiem.
    • Marek.zak1
      Miasto we mnie

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Zainspirowany poczytałem w Googlach i znalazłem parę książek pod tym, czy podobnym tytułem.  Pierwsze skojarzenie to Czarnobyl, gdzie to tak wygląda, bo widziałem film, a w pamięci jest pewnie, jak piszesz.  Pozdrawiam serdecznie. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...