Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odszedł

na końcu jedynej uliczki
jeszcze raz się obejrzał

żar południa
i zwykły targowy gwar
tylko mały chłopiec
z kciukiem w ustach zapłakał
jakby go smuciło to odejście

zrobiło się chłodniej
jak przyjemnie
kiedy jego oczy nie patrzą tak ciągle
teraz znowu można być sobą

po staremu

Opublikowano

troche się mieszają dwie postacie, główna że tak powiem(tytułowa)
i ta druga z drugiej zwrotki; 'kiedy jego oczy nie patrzą tak ciągle'
bo to jest zwrot do której (O)osoby?; ciekawa jest puenta'po staremu'
daje zamyślenie; tyle o ile nabazgrałam,(:J.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




To stale ta sama osoba
Kiedy on (Zbawiciel) nie patrzy
- można być znów sobą


Dziękuję za wgląd
Pozdrawiam serdecznie :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




To stale ta sama osoba
Kiedy on (Zbawiciel) nie patrzy
- można być znów sobą


Dziękuję za wgląd
Pozdrawiam serdecznie :)

ano tak.. poprzez 'chłopca' pojawiającego
się w wierszu też utożsamiany mógł być;
no fajno, ni ma za co(:J. wzajemnie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Aluno - masz rację
Tylko, że wiedzieć a wiedzieć to róznica
Opisałam reakcję ludzi, najczęstszą
Na zasadzie co z oczu to z serca

A chłopiec wyrośnie ...

Pozdrawiam :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Aluno - masz rację
Tylko, że wiedzieć a wiedzieć to róznica
Opisałam reakcję ludzi, najczęstszą
Na zasadzie co z oczu to z serca

A chłopiec wyrośnie ...

Pozdrawiam :)
Jasne!
Pozdrowionka!
Opublikowano

Mam mieszane uczucia co do tytułu i to z wielkiej - hmmm... - ogranicza, przynajmniej mój odbiór, chyba, że o Chrystusie, to się nie czepiam - jednak ja inaczej odczytuję wiersz, bardziej o nim, takim prozaicznym, w spodniach ;)
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie jest w sumie ważne co tak naprawdę autorka miała na myśli
Ważne co czytelnik z tego zabrał

Zatem każda interpretacja jest dobra

Pozdrawiam i dziękuję za wizytę

A tytuł jest celowy
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


odzytuje że odszedł ten co zawadzał, był zły dla kogoś, kto miłą dziecko,czyli mąż od żony, ona sie cieszy a dziecko płacze
podobamisie
macham LadyC


O, ciekawa interpretacja
Ale jak już pisałam, każda jest dobra
bo każdy ma własne skojarzenia
Dziękuję za nie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc Wiesz ja stanę w opozycji do tego tekstu ponieważ dhskredhtacja stawia Cię na wyższym szczeblu w oczach drugiego co jest odbierane protekcjonalnie i nie sprzyja rozwiązaniu konfliktu a może go pogłębić lepsza jast rozmowa przedstawienie argumentów w mojej opinii  Pozdrawiam 
    • @Leszczym To fascynujący tekst o konflikcie między aspiracjami a ograniczeniami narzucanymi przez otoczenie, napisany swobodnym językiem. Wolność myślenia wobec prowincjonalności umysłu. :)
    • @Berenika97 To bardzo poruszający wiersz – nasuwający się jako modlitwa po epoce wojen i propagandy. Historia przesuwa granice kosztem ofiar, podczas gdy realny człowiek, zepchnięty na margines, pozostaje jako bolesnych choć niemy.
    • @Berenika97   głównym przesłaniem wiersza jest krytyka ideologii i wojen oraz wskazanie na duchową, ponadczasową perspektywę. jest to utwór pełen żalu, ale zakończony nutą nadziei płynącej z wiary w coś większego i trwalszego niż ludzka polityka. wiersz jest głebokim medytowaniem nad kondycją ludzką, stawiającym pod znakiem zapytania sens konfliktu (Atrament vs. Krew) i wskazującym na wieczną perspektywę (Skała, Światło) jako jedyne źródło trwałej prawdy.     Nika.   nawet nie wiesz jaką przyjemność sprawia mi czytanie Twoich wierszy.   szukasz w nich prawd które wymykają się ludzkiej spostrzegawczości.   Twoje poetyckie medytacje wykraczają daleko poza utarte szlaki filozoficzne i otwierają bramy do nowych, głębokich przeżyć i doznań.   jestem Tobą oczarowany !!!!!!
    • @Czarek Płatak To niezwykły wiersz o nakładaniu się rzeczywistości cyfrowej i naturalnej, gdzie granice między grą komputerową a doświadczeniem świata stają się płynne. Wiersz - jak instrukcja obsługi życia-jako-gry. To wiersz o pokoleniu, które myśli w kategoriach interfejsów, ale szuka w nich autentyczności.  Tak zrozumiałam - nie gram w żadne gry komputerowe, więc może się mylę. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...