Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przetworzona poddana
recyklingowi przeszłość.

Zwyczajność prostota uczuć,
zagubiły się gdzieś przyjaźnie
nawet fotografie wydają
się być nie nasze.

Świat ,tamten świat zamilkł,
odłożony do kartonu czy albumu
ciężko wzdycha.
Tylko czasem ktoś z pożółkłego zdjęcia
wywołuje uśmiech na twarzy.

Zapiski w starym kalendarzu
ocierają łzy tego co minęło.
Nawet słodkości
mają nowy smak.

Chciałabym pozostać wiosną!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie uwierzysz Wiesławie ale ja odniosłam to samo wrażenie po przeczytaniu Twojego wiersza ,dlatego zaraz się do treści odniosłam!
Serdeczności!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie uwierzysz Wiesławie ale ja odniosłam to samo wrażenie po przeczytaniu Twoje wiersz ,dlatego zaraz się do treści odniosłam!
Serdeczności!

Czar słowa pisanego ogarnął razem nas i myśl podobna urodziła słowa...

Miłego dnia Aluno :)
Opublikowano

stare łzawe wspomnienia są nawet fajne, ale nie można zatrzymać się w "tamtym" świecie fotografii... nowe wciąż się rodzi i przynosi radość jak co roku wiosna, trzeba się tylko rozejrzeć...i stać się wiosną dla innych...

serdecznie pozdrawiam:):)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie wierzę Droga tereso, że tylko mnie nachodzi nostalgia i chęć powrotu do dzieciństwa!
Serdeczności!
nie, nie...to nie tak...mnie też nachodzi czasami nostalgia, tylko pociagnęłam osobistą refleksję, co ja robię w takim przypadku; jeśli zabrzmiało, że neguję wspomnienia, to sorry...och, jak często sama wspominam...nawet napisałam wiersz o piaskownicy i spodniach na szelkach, pamiętasz?
:):)
Ściskam serdecznie!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...