Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pusty pokój


jasna

Rekomendowane odpowiedzi

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Po Twoim haiku mocniej przytuliłem moją kobietę...
Chcę powiedzieć, że mocno poczułem przestrzeń tego haiku, przez chwilę otoczyłem się samotnością...
Dla mnie to niebo to światło prosektorium wchłaniającego życie.

Przesyłam słowa uznania!
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




przejmujący obraz samotności...
bez odrobiny nadziei...

pusty pokój
echa rozmowy
utracona nadzieja

Zastanawiające. Musiałam przywołać uczucia, które towarzyszyły mi
oglądając takie pokoje. Rzeczywiście, były i takie, o których wspominasz.
Były też i smutne uczucia.
Pisząc powyższe haiku miałam na myśli inny pokój, inne okno i niebo.
Jak się okazuje, odczyty mogą być różne od zamierzeń autora
i Czytelnik ma do nich takie prawo.

Dziękuję i pozdrawiam,
jasna :-))
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Po Twoim haiku mocniej przytuliłem moją kobietę...
Chcę powiedzieć, że mocno poczułem przestrzeń tego haiku, przez chwilę otoczyłem się samotnością...
Dla mnie to niebo to światło prosektorium wchłaniającego życie.

Przesyłam słowa uznania!

Wiesz, coś w tym jest! Dzięki Tobie przypominam sobie pokój w letnią noc, kiedy
okna są otwarte i ten moment, gdy zapala się światło. Widzę przede wszystkim okno
i ciemne niebo, które czuję, jakby mnie wchłaniało.
Jakby nie spojrzeć na mnie robi wrażenie. Spróbowałam napisać o tym haiku.
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...