-
Ostatnio w Warsztacie
-
yaxa 35
Rozedrgany w krtani ryk
zatrzymał się i dusił
w gardle grudki stalagmitów
sączonych apatią płuc
zaległy flegmą
lustrującej grozy.
od zroszonych łzami rzęs
pod ramami powiek
wejściem do jaskiń wilgotnych
i zimnych.
W jej źrenicy, w jej odmętach
na policzku wilgotnym i chłodnym,
wargi me dotknęły chropowatej ściany
kościelnego muru,
zamkniętych na zawsze
Edenu bram.
...
wedle wspomnienia
święcona woda polała się
z pocałowanego pomnika,
na moich kolanach
studziła obumarłe ciało.
Topię się w zalewie
słonego potopu
malowanych wrót
i pogryzionej księgi.
W innym świecie szukałbym powodu,
kluczyłbym w poszukiwaniu
odpowiedzi i oczyszczenia.
Lecz w tym
Nie starczy tchu
nawet na gorycz.
23.09
1
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 34 odpowiedzi
- 460 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 763 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 359 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 477 wyświetleń
-
Przestań się gapić! 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- wróg
- przyjaciel
- (i 1 więcej)
- 23 odpowiedzi
- 317 wyświetleń
-
-
Popularne aktualnie
-
- 15 odpowiedzi
- 92 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
-
-
-
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
Przez aniat. · Opublikowano
Jest dom z czerwonym dachem, już zmęczony i stary. Ma kilka dziurawych cegieł i kilka okien małych. Niekiedy trzeszczy schodem, gdy jakiś bud go przyciśnie. Czasami ziewnie drzwiami, jęcząc przy tym kapryśnie. Stoi ten dom w zieleni i w malowanych kwiatach. Nic, a nic się nie zmienił, choć minęły już lata. Za każdym razem wita chłodnym, lecz miłym cieniem, gdzie po kamiennych schodkach pnie się dawne wspomnienie. Stare sprzęty wciąż trwają niewzruszone mijaniem, gdy je lekko potrącisz, patrzą trochę zaspane. Kurz rozkłada się miękko, jak bury kot pod piecem. Tuli krzywą komodę i dopaloną świecę. Mucha przecina ciszę małym ostrzem skrzydlatym. Lecz tu się nic nie zmienia, wszystko jest jak przed laty. A gdy znów tu powracam, czuję ciepło w spojrzeniu. Jakby dom, choć zmęczony był moim pokoleniem Bo w ciszy tych ścian starych choć czas wyrył już blizny. Kryje się ślad dni dawnych i cichy oddech bliskich.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się